Zbigniew Klimowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Klimowski

Podczas Pucharu Świata w Zakopanem 2007
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1967 Nowy Targ
Klub	Podhale Nowy Targ (1976-1981) Legia Zakopane (1981-1993)
Debiut w PŚ	30 grudnia 1985 w Oberstdorfie (77. miejsce)
Rekord życiowy	171 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (1992)[1]
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Zobacz wiadomości w serwisie Wikinews na temat: Zbigniewa Klimowskiego

Zbigniew Wojciech Klimowski (ur. 18 stycznia 1967 w Nowym Targu) – polski skoczek narciarski, mistrz Polski, olimpijczyk, trener. Syn Stanisławy Kozy i Andrzeja Klimowskiego, także skoczka^[2]; kuzyn Aleksandra Stołowskiego, reprezentanta Polski.

Klimowski swoje pierwsze skoki oddał w wieku 6 lat na skoczni w Nowym Targu. Wynosiły one ok. 10-15 metrów^[3] . Jego pierwszym klubem było Podhale Nowy Targ, a pierwszym trenerem Krzysztof Sobański. Początkowo startował na nartach metalowych, wyprodukowanych w Szaflarach. W 1981 roku przeniósł się do WKS Zakopane.

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej zaprezentował się w austriackim Stams, gdzie na skoczni igelitowej był drugi^[3] . W 1985 konkursem w Oberstdorfie zadebiutował w Turnieju Czterech Skoczni i, jednocześnie, w Pucharze Świata. W tym samym mieście startował w 1987 na mistrzostwach świata (54. i 62. miejsce) i w 1988 na mistrzostwach świata w lotach, kiedy to był 18.

W Pucharze Świata jedyny raz punktował 20 marca 1988 w Oslo, zajmując 15. miejsce. W 1992 w Predazzo zajął miejsce osiemnaste. W tym samym roku na igrzyskach olimpijskich w Albertville zajął 49. miejsce na skoczni dużej. Na normalnej, z powodu grypy, nie startował. Był jedynym skoczkiem reprezentującym Polskę na tamtej olimpiadzie^[3] . W tym samym roku pobił też rekord skoczni Wielkiej Krokwi skokiem na 124 metr, zdobywając indywidualny tytuł mistrza Polski^[4].

W sezonie 1992/1993 skakał jeszcze w PŚ w Ruhpolding oraz w Sapporo, a na mistrzostwach Polski zajął indywidualnie czwarte i drużynowo drugie miejsce. Potem zakończył sportową karierę^[3] .

W 1994 objął funkcję trenera LKS Kowaniec. Potem pracował w Zębie, szkoląc m.in. Kamila Stocha^[5]. W 2004 do 2006 roku był asystentem Stefana Horngachera przy kadrze Polski B. Od 2008 do marca 2016 był asystentem Łukasza Kruczka w kadrze A. Od kwietnia 2016 do 24 marca 2019 był jednym z asystentów Stefana Horngachera przy pierwszej reprezentacji Polski. Od kwietnia 2019 do kwietnia 2020 był asystentem trenera Michala Doležala. Przed sezonem 2020/2021 został głównym trenerem kadry juniorskiej w skokach narciarskich^[6]. Od sezonu 2021/2022 ze względu na problemy zdrowotne po cieżkim przejściu choroby covid -19 pracuje w jako asystent głównego trenera kadry juniorskiej w skokach narciarskich^[6].

W 2010 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi^[7], a 21 września 2019, podczas gali z okazji 100-lecia PZN, za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu został przez prezydenta RP Andrzeja Dudę odznaczony Krzyżem Złotym^[8]. Od sezonu 2022/2023 trener bazowy w Zakopanym.

• Indywidualnie

1992 Albertville/Courchevel

–

49. miejsce (K-120)

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
49.	16 lutego	1992	Albertville/Courchevel	Tremplin Le Praz	K-120	indywid.	87,5 m	91,0 m	117,9 pkt	121,6 pkt	Toni Nieminen

• Indywidualnie

1987 Oberstdorf

–

54. miejsce (K-90), 62. miejsce (K-115)

• Drużynowo

1987 Oberstdorf

–

13. miejsce (K-115)

1988 Oberstdorf

–

18. miejsce

Źródło[10]
Sezon 1984/1985
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	77	43	0
Sezon 1985/1986
																									punkty
48	38	43	54	-	77	76	84	65	67	69	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1986/1987
																						punkty
-	-	-	-	59	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	42	70	0
Sezon 1987/1988
																				punkty
-	-	-	-	-	-	95	101	77	95	47	-	-	-	-	-	36	15	46	69	1
Sezon 1988/1989
																				punkty
26	30	32	25	-	-	67	63	69	57	68	76	31	58	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	40	84	77	73	66	77	-	-	-	-	-	75	78	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	-	-	q	58	61	q	q	-	-	55	-	58	58	40	-	-	-	-	0
Sezon 1991/1992
																					punkty
40	23	-	-	58	45	-	55	18	-	-	26	29	52	-	56	61	67	60	-	-	0
Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	64	58	47	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Źródło[10]
Sezon 1991/1992
																					punkty
18	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	-	-	-	-	-	-	-	-	15
Sezon 1992/1993
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	47	68	34	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

• złoty medal : 1992 (K-85)^[4]
• srebrny medal: 1988, 1990 (K-85), 1991, 1992 (K-116)^[4]
• brązowy medal: 1987, 1989 (K-85), 1987, 1988 (K-116)^[4]
• drużynowy złoty medal: 1986, 1987, 1988, 1989, 1991, 1992^[2]
• drużynowy srebrny medal: 1993^[3] .

• Polski Komitet Olimpijski: Zbigniew Klimowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. olimpijski.pl. [dostęp 2015-02-21]. (pol.).

• Osiągnięcia Zbigniewa Klimowskiego na fis-ski.com
• Wojciech Szatkowski: KLIMOWSKI Zbigniew. Skijumping.pl, 2004. [dostęp 2010-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
• Wyniki konkursu w Meldal 1988