Zbigniew Koczanowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Koczanowicz
Data i miejsce urodzenia	5 października 1909 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	26 października 1987 ; Warszawa
Zawód	aktor, reżyser
	Odznaczenia
	;

Zbigniew Koczanowicz (ur. 22 września^?/5 października 1909 w Moskwie, zm. 26 października 1987 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny oraz reżyser.

Życiorys

Przed II wojną światową występował na deskach Teatru Polskiego i Teatru Narodowego w Warszawie oraz teatrów Torunia, Poznania, Bydgoszczy i Wilna. W 1938 podjął studia reżyserskie w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. W czasie okupacji niemieckiej więzień Pawiaka, Auschwitz, Groß-Rosen i Sachsenhausen.

W 1933 r. zdał egzamin aktorski i reżyserski. W latach 1945–1949 był aktorem i reżyserem Miejskich Teatrów Dramatycznych, w sezonie 1949/50 Teatru Powszechnego w Warszawie. W latach 1950–1953 grał w Teatrze Nowej Warszawy. W latach 1954–1957 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, a w latach 1957–1959 Teatru Powszechnego w Łodzi, gdzie grał i reżyserował do 1963. W latach 1963–1979 występował w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1979 przeszedł na emeryturę. Był działaczem Związku Artystów Scen Polskich. Od 1979 był członkiem zasłużonym ZASP-u, a pod koniec swojego życia został wiceprezesem.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Jak wam się podoba Williama Szekspira w reż. Zygmunta Hübnera (1963), Dni Turbinych Michaiła Bułhakowa w reż. Jerzego Antczaka (1965), Epilog norymberski Jerzego Antczaka w reż. autora (1969), Balladyna Juliusza Słowackiego w reż Ewy i Czesława Petelskich (1970), Wizyta starszej pani Friedricha Dürrenmatta w reż. Jerzego Gruzy (1971), Za kurtyną Earla Derr Biggersa w reż. Jana Bratkowskiego (1973) oraz w Człowieku w dżungli Danka Oldżicha w reż. Aliny Obidniak (1973), Maskaradzie Michaiła Lermontowa w reż. Konstantego Ciciszwilego (1973), Niespodziance Karola Huberta Rostworowskiego w reż. Jana Świderskiego (1978) i Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego w reż. Zygmunta Hübnera (1982).

Jego żoną była Elżbieta Wieczorkowska^[1]. Zmarł 26 października 1987 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 89-I-3/4)^[2].

Opublikował wspomnienia pt. Czterdzieści lat to niewiele (1976).

Filmografia

Kalosze szczęścia (1958) – Włoch z kotem
Wolne miasto (1958) – Niemiec w piwiarni Schmoldego
Tysiąc talarów (1959) – profesor w szpitalu psychiatrycznym
Decyzja (1960)
Rzeczywistość (1960) – Saturnin Czepulonis, agent Piaseckiego
Walet pikowy (1960) – muzyk w kinie
Bitwa o Kozi Dwór (1961) – Nejman, ojciec Szymka
Komedianty (1961) – oficer
Czarne skrzydła (1962) – Martyzel
Jadą goście jadą... (1962) – nauczyciel Wołczek
Szpital (1962) – profesor
Ich dzień powszedni (1963) – bileter na dworcu kolejowym
Mansarda (1963) – Żyd
Późne popołudnie (1964) – pracownik klubu „Tempo"
Lekarstwo na miłość (1965) – mężczyzna na tarasie kawiarni CDT
Niekochana (1965) – kapitan inżynier, gość w majątku
Podziemny front (serial telewizyjny) (1965) – robotnik Franek (odc. 4. O życie wroga)
Święta wojna (1965) – Stronciak, prezes „Sparty"
Trzy kroki po ziemi (1965) – lekarz (cz. 3. Godzina drogi)
Pieczone gołąbki (1966) – dyrektor Przedsiębiorstwa Wodociągów Miejskich
Piekło i niebo (1966) – diabeł Francuz w starym piekle
Wenus z Ille (1967) – komisarz policji
Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny) (1968) – sklepikarz (seria II, odc. 9. Zamiana)
Dzieci z naszej szkoły (serial telewizyjny) (1968) – emeryt (odc. 5. Cezar)
Otello z M-2 (1968) – adwokat Chrupka
Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) – przewodniczący niemieckiego sądu wojskowego (cz. 3. Wśród swoich)
Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) – świadek napadu na Pałkę przesłuchiwany przez Siwego
Album polski (1970) – urzędnik repatriacyjny
Epilog norymberski (1970) – oskarżony
Portfel (1970) – dyrektor liceum
Zapalniczka (1970) – „Profesor”, szef bandy
Nie lubię poniedziałku (1971) – członek zespołu ludowego
Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais? (1971) – lekarz
Kryształ – dyrektor liceum
Janosik (serial telewizyjny) (1973) – włoski kupiec
Na niebie i na ziemi (1973) – lekarz
Wielka miłość Balzaka (serial telewizyjny) (1973) – komornik (odc. 2. Cudzoziemka)
Janosik (1974) – włoski kupiec
Wiosna panie sierżancie (1974) – mieszkaniec Trzebiatowa
Dzieje grzechu (1975) – naczelnik biura, miejsca pracy Ewy
Noce i dnie (1975) – Szymszel
Opadły liście z drzew (1975) – Niemiec wzięty do niewoli przez partyzantów
Noce i dnie (serial telewizyjny) (1977) – Szymszel:

● odc. 2. Piotruś i Teresa,

● odc. 3. Babcia,

● odc. 6. Miłość,

● odc. 7. Wiatr w oczy,

● odc. 12. A potem nastąpi noc

Pasja (1977) – minister spraw wewnętrznych Rządu Narodowego
Polskie drogi (serial telewizyjny) (1977) – stolarz Józef Przyłuski (odc. 9. Do broni)
Sprawa Gorgonowej (1977) – naczelnik więzienia
Dorota (1978) – profesor, przewodniczący narady
Wśród nocnej ciszy (1978) – sprzedawca
Wściekły (1979) – dozorca w wieżowcu Zawady