Zbigniew ze Szczyrzyca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew ze Szczyrzyca

Data i miejsce urodzenia	2 połowa XIII w Szczyrzyc
Data śmierci	16 grudnia 1356
kanclerz Królestwa Polskiego
Okres sprawowania	1328-1356
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki

Zbigniew ze Szczyrzyca herbu Drużyna-Śreniawa (zm. 16 grudnia 1356) – możnowładca Królestwa Polskiego w czasach panowania Władysława Łokietka i następnie jego syna Kazimierza III Wielkiego, pełniący rolę kanclerza, dyplomaty i doradcy. Diakon krakowski, prepozyt krakowski (przewodniczący kapituły katedralnej) i dziekan kapituły katedralnej^[1]. Znaczący polityk i dyplomata tego okresu. Wzmiankowany m.in. w Kronice Janka z Czarnkowa. Pierwsza wzmianka o nim pojawiła się w dokumencie z 1314 roku, w którym występował jako notariusz^[1]. W 1318 roku brał udział w wiecu w Sulejowie, który zdecydował o wysłaniu supliki do papieża w sprawie koronacji Władysława Łokietka^[1]. W 1320 roku razem z kanclerzem wielkopolskim Filipem i kanonikiem rudzkim Janem został wydelegowany na proces przeciwko Krzyżakom do Inowrocławia^[1]. W 1335 roku król Kazimierz Wielki wysłał go jako posła do Trenczyna w sprawie ugody z władającymi Czechami Luksemburgami^[1]. W 1338 roku towarzyszył królowi w wyjeździe na Węgry^[1]. W 1350 roku odnotowano jego obecność u boku króla Kazimierza Wielkiego w Sulejowie^[1]. Jego bratem był komes Idzi, cześnik krakowski (1333-1340)^[1].

Stanowiska:

• kanclerz Królestwa Polskiego od 24 IV 1328 do 16 XII 1356
• dziekan włocławski od ?
• dziekan krakowski od 1351
• kanclerz sieradzki 22 I 1321-­28 V 1327
• prepozyt krakowski od 1323
• podkanclerzy krakowski 1315-­18 V 1316
• pisarz Władysława Łokietka 1314
• pleb. w K.(?) i Koniuszy od ?

• Anna Rybicka – Adamska, Zbigniew ze Szczyrzyca, kanclerz Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego, Nasza Przeszłość, T. 78: 1992, s. 151–167
• http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=8063

• p
• d
• e

Kanclerze wielcy koronni

Klemens Jarost Stanisław z Krakowa Franciszek z Krakowa Zbigniew ze Szczyrzyca Janusz Suchywilk Zawisza Kurozwęcki Jan Radlica Zaklika z Miedzygorza Mikołaj Kurowski Wojciech Jastrzębiec Jan Szafraniec Jan Taszka Koniecpolski Jan Gruszczyński Jakub Dembiński Uriel Górka Stanisław Kurozwęcki Krzesław Kurozwęcki Jan Łaski Maciej Drzewicki Krzysztof Szydłowiecki Jan Chojeński Paweł Dunin Wolski Tomasz Sobocki Samuel Maciejowski Jan Ocieski Walenty Dembiński Piotr Dunin Wolski Jan Zamoyski Maciej Pstrokoński Wawrzyniec Gembicki Feliks Kryski Stanisław Żółkiewski Andrzej Lipski Wacław Leszczyński Jakub Zadzik Tomasz Zamoyski Piotr Gembicki Jerzy Ossoliński Andrzej Leszczyński Stefan Koryciński Mikołaj Jan Prażmowski Jan Leszczyński Jan Stefan Wydżga Jan Wielopolski Jerzy Albrecht Denhoff Karol Tarło Andrzej Chryzostom Załuski Jan Stanisław Jabłonowski Jan Szembek Andrzej Stanisław Załuski Jan Małachowski Andrzej Hieronim Zamoyski Andrzej Stanisław Młodziejowski Jan Andrzej Borch Antoni Onufry Okęcki Jacek Małachowski Antoni Sułkowski

• p
• d
• e

Podkanclerze koronni

Zbigniew ze Szczyrzyca (1315–1320) Piotr Szyrzyk z Fałkowa (1322–1333) Sięgniew z Grębowszowa (1333–1343) Piotr Szyrzyk z Fałkowa (1343–1345) Tomisław z Mokrska (1346–1359) Jan z Buska (1360–1366) Janko z Czarnkowa (1367–1370) Zawisza Kurozwęcki (1371–1373) Szymon z Ruszkowa (1377–1381) Klemens Moskarzewski (1387–1402) Mikołaj Trąba (1403–1412) Dunin ze Skrzyńska (1412–1418) Jan Szafraniec (1418–1423) Stanisław Ciołek (1423–1428) Władysław Oporowski (1428–1434) Wincenty Kot (1433–1436) Piotr Woda ze Szczekocin (1438–1454) Tomasz Strzępiński (1454–1455) Jan Lutkowic z Brzezia (1455–1464) Wojciech z Żychlina (1464–1471) Zbigniew Oleśnicki (1472–1476) Stanisław Kurozwęcki (1476–1479) Andrzej Oporowski (1479–1483) Grzegorz Lubrański (1484–1497) Wincenty Przerębski (1497–1499) Maciej Drzewicki (1501–1511) Krzysztof Szydłowiecki (1511–1515) Piotr Tomicki (1515–1535) Paweł Dunin Wolski (1537–1539) Samuel Maciejowski (1539–1547) Mikołaj Grabia (1547–1549) Jan Ocieski (1550–1552) Jan Przerębski (1552–1559) Filip Padniewski (1559–1562) Piotr Myszkowski (1562–1569) Franciszek Krasiński (1569–1574) Piotr Dunin Wolski (1574–1576) Jan Zamoyski (1576–1578) Jan Borukowski (1578–1584) Wojciech Baranowski (1585–1591) Jan Tarnowski (1591–1598) Piotr Tylicki (1598–1605) Maciej Pstrokoński (1605–1606) Stanisław Miński (1606–1607) Wawrzyniec Gembicki (1607–1609) Feliks Kryski (1609–1613) Henryk Firlej (1613–1618) Andrzej Lipski (1618–1620) Wacław Leszczyński (1620–1625) Stanisław Łubieński (1625–1627) Jakub Zadzik (1627–1628) Tomasz Zamoyski (1628–1635) Piotr Gembicki (1635–1638) Jerzy Ossoliński (1639–1643) Aleksander Trzebiński (1643–1644) Andrzej Leszczyński (1645–1650) Hieronim Radziejowski (1650–1652) Stefan Koryciński (1652–1653) Andrzej Trzebicki (1653–1658) Mikołaj Jan Prażmowski (1658) Bogusław Leszczyński (1658–1659) Jan Leszczyński (1661–1666) Andrzej Olszowski (1666–1676) Jan Stefan Wydżga (1676–1677) Jan Wielopolski (1677–1679) Jan Małachowski (1679–1681) Jan Krzysztof Gniński (1681–1685) Michał Stefan Radziejowski (1685–1689) Karol Tarło (1689–1702) Jan Sebastian Szembek (1702–1712) Jan Kazimierz de Alten Bokum (1712–1721) Jan Aleksander Lipski (1724–1735) Jan Małachowski (1735–1746) Michał Wodzicki (1746-1764) Andrzej Stanisław Młodziejowski (1764–1767) Jan Andrzej Borch (1767–1780) Antoni Onufry Okęcki (1780) Jacek Małachowski (1780–1786) Maciej Grzegorz Garnysz (1786–1790) Hugo Kołłątaj (1791–1793) Wojciech Józef Skarszewski (1793–1794)