French
DeutschZdzisław Łęcki – Wikipedia, wolna encyklopedia
 porucznik artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 sierpnia 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 października 1968 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | dyplomata |
| Odznaczenia | |
        | |
.png){kind=small}
Zdzisław Bohdan Stefan Łęcki herbu Nałęcz (ur. 19 sierpnia 1890 w Monastercu, zm. 26 października 1968 w Londynie) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, dyplomata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zdzisław Bohdan Stefan Łęcki[1] urodził się 5 lutego 1896 w Monastercu[2][3]. Był wnukiem Kazimierza Łęckiego (ziemianin), synem Karola (1858–1937), właściciela Monasterca i Heleny z Łęckich oraz bratem Stanisława (zm. 1974) radcy prawnego[3].
Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Przed 1923 uzyskał stopień naukowy doktora praw[4]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej brał udział w walkach na froncie litewsko-białoruskim[5]. Został zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7]. W 1923, 1924, był oficerem rezerwowym 10 pułku artylerii ciężkiej z Przemyśla[8][9]. W 1934 jako porucznik rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I jako przebywający stale zagranicą i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[2].
W latach 20. wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Od 28 maja 1928 do 15 stycznia 1929 był pracownikiem kontraktowym Konsulatu RP w Lipsku[4]. Od 16 stycznia 1929 do 15 kwietnia 1930 przebywał w Konsulacie Generalnym RP w Paryżu[4]. Następnie od 16 kwietnia 1930 do 1 maja 1932 był praktykantem w Departamencie Konsularnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[4]. Później był przydzielona do służby w Poselstwie w Rydze, od 1 maja 1932 jako attaché poselstwa i tytularny sekretarz poselstwa I klasy, a od 1 sierpnia 1934 II sekretarz poselstwa[4]. Skierowany ponownie do centrali MSZ od 31 marca 1936 był referentem Departamentu Polityczno-Ekonomicznego, od 1 czerwca 1936 Departamentu Konsularnego, od 1 października 1936 Departamentu Polityczno-Ekonomicznego[4]. Od 1 września 1937 mianowany radcą MSZ[4]. W 1937 był radcą Referatu Sowieckiego w Wydziale Wschodnim (P. III) Departamentu Polityczno-Ekonomicznego MSZ[10]. Zasiadał w Komisji Rewizyjnej Klubu Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej[11]. Później pełnił funkcję sekretarza ambasady RP w Moskwie[3].
Po zakończeniu II wojny światowej przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Do 26 września 1949 wraz z trzema innymi osobami, w tym Władysławem Leszczyńskim, prowadził spółkę pod nazwą „Earls Court Bookshop”, zajmującą się sprzedażą i wydawaniem książek[12]. Zamieszkując w Londynie i pracując jako rysownik 21 stycznia 1958 został naturalizowany w Wielkiej Brytanii[13]. Zmarł 26 października 1968 w Londynie[3]. 30 listopada 1968 został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 7-6-17)[3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[4][14]
- Medal Niepodległości[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[15]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Krzyż Legionowy[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)[4]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Notices under the Trustee Act, 1925, s. 27. „The London Gazette”. Nr 44812, s. 3156, 21 marca 1969.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 137, 822.
- ↑ a b c d e f Cmentarz Stare Powązki: ŁĘCCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 202.
- ↑ Herzog 1930 ↓, s. 35.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 851.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 775.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 798.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 717.
- ↑ Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 29, 202.
- ↑ Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 12.
- ↑ Notice (162). „The London Gazette”. Nr 38726, s. 4699, 30 września 1949.
- ↑ Naturalisation. „The London Gazette”. Nr 41342, s. 1846, 21 marca 1958.
- ↑ Według inskrypcji nagrobnej odznaczony Krzyżem Walecznych trzykrotnie.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za wyjątkowo gorliwą i owocną pracę w służbie państwowej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 1938.
- Stefan Herzog: Zarys historii wojennej 5-go pułku artylerii ciężkiej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.