Zwodna Ławka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zwodna Ławka widoczna poniżej Staroleśnego Szczytu (z prawej) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Tatr | |
49°10′19″N 20°09′16″E/49,171944 20,154444 |
Zwodna Ławka (słow. Zvodná lávka, niem. Weszterscharte, węg. Weszterrés) – przełęcz znajdująca się w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela Zwalistą Turnię od Staroleśnego Szczytu.
Zwodna Ławka ma trzy siodła znajdujące się na bardzo podobnej wysokości. Stanowi dosyć dogodny dostęp z Doliny Wielickiej do obydwu szczytów, w których rejonie się znajduje. Natomiast z Doliny Staroleśnej osiągnięcie siodeł przełęczy nastręcza wiele trudności. Wejście na przełęcz jest dostępne jedynie dla taterników, nie prowadzą na nią żadne szlaki turystyczne.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wejścia turystyczne:
- Edward Koelichen, Jan Koelichen, Franciszek Krzyształowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Tadeusz Boy-Żeleński, Klemens Bachleda, Jan Bachleda Tajber, Józef Haziak i Jan Obrochta Tomkowy, 14 sierpnia 1892 r. – letnie,
- V. Jelinek i E. Křivý, kwiecień 1936 r. – zimowe.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 117–123.