Zygmunt Komorowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygmunt Komorowski
Imię i nazwisko urodzenia

Zygmunt Leon Komorowski

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1925
Kowaliszki

Data śmierci

27 września 1992

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

afrykanista, socjolog, antropolog, dyplomata, żołnierz, poeta

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

Profesor socjologii

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

Ambasador RP w Rumunii
(1991–1992)

Rodzice

Juliusz Komorowski, Magdalena z Górskich Komorowska

Małżeństwo

Jadwiga z Szalkowskich Komorowska

Dzieci

Maria Stella Komorowska
Bronisław Komorowski
Halina Maria Komorowska

Zygmunt Leon Komorowski (ur. 11 kwietnia 1925 w Kowaliszkach, zm. 27 września 1992) – polski afrykanista, socjolog, antropolog, profesor, dyplomata, żołnierz Armii Krajowej i następnie Wojska Polskiego (ludowego), poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był synem właściciela majątku Kowaliszki hrabiego Juliusza Komorowskiego z gałęzi litewskiej i jego żony Magdaleny z Górskich. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim.

Podczas II wojny światowej działał w konspiracji (od 1939). Od jesieni 1943 walczył jako partyzant w 3 i 6 Brygadzie Armii Krajowej pod pseudonimem „Cor”. Później służył w 12 Kołobrzeskim Pułku Piechoty Ludowego Wojska Polskiego, kończąc wojnę w stopniu podporucznika pod Dreznem. W styczniu 1976 podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[1].

Po wojnie był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. od 1975 wicedyrektor Instytutu Krajów Rozwijających Się. Specjalizował się w socjologii i antropologii kulturowej Afryki. Wykładał na uczelniach w Oranie i Nicei w latach 1980–1984.

W latach 1991–1992 pełnił funkcję ambasadora RP w Bukareszcie. Zmarł w trakcie kadencji.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera II, rząd 2, miejsce 22, 23)[2].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]
Grób Zygmunta Komorowskiego na cmentarzu Powązkowskim

29 września 1946 r. w Łodzi poślubił Jadwigę Szałkowską (ur. 1921), córkę Antoniego i Czesławy z Zielińskich. Mieli trójkę dzieci, w tym jednego syna, późniejszego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego.

4. Zygmunt Leopold Piotr hrabia Komorowski h. Korczak (1865–1920)
(właściciel dóbr Kowaliszki na Litwie; potwierdzenie tytułu hr. uzyskane 23 stycznia 1894 r.)
     
    2. Juliusz hrabia Komorowski h. Korczak (1893–1982)
5. Eliza Irena z Römerów h. Romer (1871–1961)        
      1. Zygmunt Leon Komorowski
6. Tomasz Górski h. Nałęcz (1869–1940)    
    3. Magdalena z Górskich h. Nałęcz (1900–1989)    
7. Anna z Górskich h. Nałęcz (1879–1959)      
 

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Kultura i oświata w Senegalu. Przykład systemu szkolnego krajów francuskojęzycznych (1968)
  • Struktura i rozwój szkolnictwa wyższego we Francji (1968)
  • Szkolnictwo w kulturach Afryki. Tradycje wychowawcze oraz współczesne szkolnictwo Afryki Zachodniej i Maghrebu (1973)
  • Tradycje i współczesność Afryki Zachodniej. Wstęp do antropologii kulturowej regionu (1973)
  • Wśród legend i prawd Afryki (1974)
  • Afryka Zachodnia (wraz z Aleksandrem Kawalcem, 1977)
  • Senegal – kształtowanie się jedności i niepodległości (1977)
  • Wprowadzenie do socjologii Afryki dla studiów podyplomowych (1978)
  • Ludy Afryki. Przegląd regionalny (wraz z Bożenną Hanczką-Wrzosek i Adamem Rybińskim, 1985)
  • Kultury Maghrebu. Dzieje i grupy etniczne (1989)
  • Rzeczpospolita w środku Europy (1993)
  • Kultury Czarnej Afryki (1994)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 31.
  2. Cmentarz Stare Powązki: KOMOROWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]