Ammar bin Yasir - Vikipedi

Sahabe

Ammar bin Yasir
Arapça: عمار بن ياسر
Ammar bin Yasir adının hat sanatı ile yazılışı
DoğumAmmar bin Yasir
(Arapça: عمار بن ياسر)
570
Mekke, Hicaz, Arabistan
(günümüzde Suudi Arabistan)
Ölüm657
Rakka
(günümüzde Suriye)
Defin yeri
Rakka, Suriye

35°56'32"N 39°1'46"E
Diğer ad(lar)ıEbü’l-Yakzân
Dinİslam
Ebeveyn(ler)

Ammar bin Yasir (Arapça: عمار بن ياسر;‎ doğum: 570, Mekke - ölüm: 657, Sıffin), en tanınmış sahabelerden biridir ve ailesi ile birlikte ilk 13 Müslüman arasındadır. Şii Müslümanlara göre, Ali bin Ebu Talib'i destekleyen (Ali Şiası) Dört Sadık Sahabi'den biridir. İslam'ın ilk şehitlerinden olan annesi ve babası gibi bazı ilk Müslümanlara uygulanan işkencelerden sağ çıkan tek kişidir. Ertesi sene İslam peygamberi Muhammed ile birlikte Mekke'den Medine'ye hicret etmiştir. Hadise göre, kendisini öldürenleri cennete davet edecek olmasına rağmen, kendisini öldüren grup Ammar bin Yasir'i cehenneme çağıracaktır. Muaviye güçleri tarafından Sıffin'de (günümüzde Suriye'nin Rakka şehri) 657 yılında öldürüldü. İlk camiyi inşa etmiştir.[1]

İslam öncesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ammar, İslam peygamberi Muhammed gibi 'Fil' yılında (570) doğmuştur. Ammar, İslam'dan önce de Muhammed'in arkadaşıydı. Hatice el-Kübra ile evlenmesine vesile olanlardandır. Beni Adiyy kabilesinin kölelerindendi.

Müslümanlığı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Annesi, İslam'ı kabul eden yedinci kişi olan Sümeyye bint Hayat (Muhammed Hamidullah'a göre Türk kökenli[2]), babası ise Yasir bin Emir idi. Ammar bin Yasir'in annesi ve babası, Muhammed'in akrabaları ve yakın dostları dışında İslam'ı kabul eden ilk kişilerdi. Hicret'ten (622) önceki son yıl içinde, Mekke paganları onlara işkence yapıp onları çarmıha gerdirerek öldürmüşlerdir. Böylece Ammar'ın annesi ve babası, İslam'ın verdiği ilk şehitlerdi.

İşkence

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mekkeli paganlardan Amr bin Hişam (Ebu Cehil), Peygamber Muhammed'in dostlarına işkence uygulardı. Ammar'ın ailesi en çok işkence görenlerdi. Ammar ve Bilal, Ammar'ın annesi ve babasının kaderini neredeyse paylaşacaklardı ancak Hamza paganların Ammar'ı ve birçok Müslümanı çölde sakladıkları yeri bulmuş ve onları kurtarmak için imdatlarına yetişmiştir.

Ebu Bekir'in hilafeti

[değiştir | kaynağı değiştir]

İrtidad savaşları esnasında, Ammar, peygamberlik iddiasında bulunan Müseylime'nin lideri olduğu Yamama Kabilesi güçlerine karşı savaşırken bir kulağını kaybetmiştir.

Ali bin Ebu Talib'e sadakati

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ammar bin Yasir, Ali'ye olan sadakatiyle ünlü olup, Şia tarafından Muhammed'in ölümünden sonra onun hilafet hakkını en sadık bir şekilde savunanlardan biri olarak kabul edilmektedir. Bedir gazvesinin kahramanlarından sayılır. Aynı zamanda bazı askerî birliklerin komutanlığını yapmıştır.

Ölümü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sıffin Savaşı'nda (657) Muaviye güçleri tarafından öldürülmüştür. Onu öldürenler İbni Havva Esaksaki ve Ebu el-Adiye idi.[3]

Bir hadis kaynağında şöyle anlatılıyor:

İkrime anlatıyor: "İbnu Abbas, bana ve oğlu Ali'ye:
"Ebu Said'e gidin, onun rivayet ettiği hadisi dinleyin! dedi. Biz de gittik. Onu, bakımını yapmakta olduğu bir bahçede bulduk." (Bizi görünce) ridasını alıp sarındı. Sonra bize (en baştan) anlatmaya koyularak, mescidin inşaasını zikretmeye kadar geldi ve:
"Biz kerpiçleri tane tane taşıyorduk. Ammar ise (biri kendi, biri de Resulullah adına) ikişer ikişer taşıyordu. Resulullah onu gördü. Üzerindeki toprakları çırpmaya başladı ve:
"Vay Ammar'a! Onu bâği (asi) bir grup öldürecek. Bu, onları cennete çağırır, onlar da bunu ateşe çağırır!" buyurdu."[4]

İkrime'den aktarılan hadis şöyledir: “Müjde sana ey Ammâr, isyankâr bir grup tarafından öldürülüp şehît olacaksın. Sen onları cennete davet edeceksin, onlar da seni cehenneme”.[5]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Taberi, Tarih, 1. cilt, s. 3316–3322; 3. cilt, s. 2314–2319;
  • İbn Sad, Tebakat, 3. cilt, 1. bab, s. 176–189;
  • İbn-i Esir, El-Kamil, 3. cilt, s. 308–312;
  • İbn-i Kesir, Tarih, 7. cilt, s. 267-272;
  • El-Minkeri, Sıffin, s. 320–345;
  • İbn Abd el-Berr, El-İstiab, 3. cilt, s. 1135- 1140; 4. cilt, s. 1725;
  • İbn-i Esir, Usd el-Ğabe, 4. cilt, s. 43-47; 5. cilt, s. 267;
  • İbn Ebil-Hadîd, Şerh Nehc'ul Belâga, 5. cilt, s. 252-258; 8. cilt, s. 10-28; 10. cilt, s. 102-107,
  • El-Hakim, El-Mustedrek, 3. cilt, s. 384-394;
  • İbn Abd Rabbih, El-Ikd el-Fariz, 4. cilt, s. 340-343;
  • El-Mesudi, Muruc ez-Zeheb, 2. cilt, s. 381-382,
  • El-Heytemi, Mecmua ez-Zevaid, 7. cilt, s. 238–244; 9. cilt, s. 291–298;
  • El-Belezuri, Ensab el-Eşref (Emir el-Mü'minin'in Hayatı), s. 310–319.

Sünni görüşler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ammar bin Yasir, Sünni Müslümanlar tarafından Peygamber Muhammed'in adil sahabesi olarak kabul edilmektedir.

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Razwy, A. A. (1997). A Restatement of the History of Islam & Muslims C.e. 570 to 661 (İngilizce). World Federation of K S I Muslim Communities Islamic Centre. ISBN 978-0-9509879-1-0. 
  2. ^ "Mektuplar, Muhammed Hamidullah'ın Mektubu URL erişim tarihi:1 Temmuz 2008". 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2014. 
  3. ^ "CRCC: Center For Muslim-Jewish Engagement: Resources: Religious Texts". web.archive.org. 20 Ağustos 2011. 20 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2024. 
  4. ^ "Hadith, History, and Information". web.archive.org. 8 Temmuz 2011. 8 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2024. 
  5. ^ "Buhari 441 nolu hadis (İngilizce)". 21 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2014. 

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ammar_bin_Yasir&oldid=33443352" sayfasından alınmıştır