Kültür yağmacılığı - Vikipedi

Kültür yağmacılığı (İngilizce: cultural appropriation) bir kültür veya kimliğin herhangi bir unsurunun başka bir kültür veya kimliğe ait kişiler tarafından taklit edilmesidir. Baskın bir kültürün üyesi dezavantajlı azınlığın kültürünü kendi çıkarı için benimsediğinde bu durum tartışma konusu hâline gelebilir.[1][2]

Uygulamayı eleştirenlere göre kültür yağmacılığı; kültürleşme, asimilasyon veya kültürel etkileşimden farklıdır; çünkü bu sahiplenme durumu bir "sömürgecilik" biçimidir. Kültürel unsurlar baskın bir kültürün üyeleri tarafından azınlık kültüründen kopyalandığında ve bu unsurlar orijinal kültürel bağlamlarının dışında kullanıldığında bu kültür yağmacılığı olarak kabul edilir.[3][4][5][6][7]

Kültür yağmacılığı, kültürlerini muhafaza etmeye çalışan koruma için çalışan yerli halklar,[8][9] kökenlerin toplu fikrî mülkiyet haklarını savunanlar,[10][11][12][13] sömürge yönetimi altında yaşamış veya yaşamakta olanlar[13][14][15][16] dahil olmak üzere çeşitli grup ve bireyler tarafından zararlı bir eylem olarak kabul edilir.[17][18] Kültür yağmacılığı; başka bir kültürün dinî ve kültürel geleneklerinin, modasının, sembollerinin, dilinin ve müziğinin sömürülmesini içerebilir.[19][20][21]

Bu tür yağmacılığı sömürü olarak görenler; kültürel ögelerin kendi bağlamlarından çıkarıldığında kaybolduğunu veya sömürenler tarafından çarpıtıldığını belirterek bu tür eylemlerin saygısızlık olduğunu ifade ederler.[3][22][23][24] Azınlık kültürde derin bir anlam taşıyabilecek kültürel ögeler, baskın kültürden gelenler tarafından "egzotik" moda veya oyuncaklara indirgenebilir.[3][4][25] Kjerstin Johnson, bu tür bir yağmacılık yapıldığında "baskıyı deneyimlemeyen taklitçinin, başka kültürlerin karşılaştığı ayrımcılıkların hiçbirini yaşamadan geçici olarak" egzotik bir "ötekiyi" oynayabileceğini yazmıştır.[25] Afrikalı-Amerikalı akademisyen, müzisyen ve gazeteci Greg Tate de kültürlerin sahiplenilmesinin ve "fetişleştirilmesinin" kültürüne el konulanları yabancılaştırdığını savunmaktadır.[26]

Kültür yağmacılığı ağır bir şekilde eleştirilmektedir.[27][28][29] Eleştirmenler; kavramın genellikle halk tarafından yanlış anlaşıldığını, bazen "kültürel sahiplenme" suçlamalarının farklı bir kültürden yemek denemek veya farklı kültürler hakkında bilgi edinmek gibi durumlara yanlış şekilde yöneltildiğini belirtiyorlar.[30][31] Bazı eleştirmenler de "kültür yağmacılığı" teriminin kavramsal tutarlılıktan yoksun olduğunu belirterek tanımlandığı şekliyle başka bir kültürü taklit etme eyleminin genellikle sosyal zarara sebep olmadığını söylemektedirler.[32][33] Bunlara ek olarak terim, "entelektüel özgürlüğe ve sanatçıların kendilerini ifade etmelerine keyfi sınırlar koyabilmekle beraber toplum ayrışmalarını güçlendirerek kurtuluştan ziyade düşmanlık oluşturarak şikayet duygusunu sürekli hâle getirebilir."[28][33][34][35][36]

Genel Bakış

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kozakların Kafkasya'nın yerli halklarından benimsedikleri ve diğer kültürel özelliklerin yanı sıra giydikleri bir giysi olan Çoha giyen Kozak adam[37]

Kültürel ödenek, fikirlerin, sembollerin, eserlerin veya insan yapımı görsel veya görsel olmayan kültürün diğer yönlerinin kullanımını içerebilir.[38] Uygulamalarında tartışmalı bir kavram olarak, kültürel ödeneğin uygunluğu birçok tartışmanın konusu olmuştur. Kültürel ödeneğin muhalifleri, özne kültürü bir azınlık kültürü olduğunda veya sosyal, politik, ekonomik veya askeri statüde baskın kültüre tabi tutulduğunda[25] veya etnik veya ırksal çatışma geçmişi gibi başka sorunlar söz konusu olduğunda birçok örneği haksız ödenek olarak görmektedir.[4] Linda Martín Alcoff, bunun genellikle kültürel yabancıların ezilen bir kültürün sembollerini veya müzik, dans, manevi törenler, giyim tarzları, konuşma ve sosyal davranış gibi diğer kültürel öğelerini kullanmasında görüldüğünü, bu öğelerin orijinal kültürel bağlamları içinde saygı görmek yerine önemsizleştirildiğini ve moda için kullanıldığını yazar. Muhalifler, sömürgecilik, bağlam ve sahiplenme ile karşılıklı değişim arasındaki fark konularını kültürel sahiplenmeyi analiz etmenin merkezi olarak görüyorlar. Karşılıklı değişimin "eşit bir oyun alanında" gerçekleştiğini, sahiplenmenin ise ezilen bir kültürün parçalarının, tarihsel olarak aldıkları kişileri ezmiş ve bu unsurları doğru bir şekilde anlayacak, saygı gösterecek veya kullanacak kültürel bağlamdan yoksun bir halk tarafından bağlamından çıkarılmasını içerdiğini savunuyorlar.[4][18]

Örnekler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sanat, edebiyat, ikonografi ve süsleme

[değiştir | kaynağı değiştir]
Bir model, işyerinde vücut modifikasyonunu desteklemek için kampanya yürütürken Kızılderililerden esinlenerek tasarlanmış bir savaş başlığı takıyor

Kültürel ödeneklerin yaygın bir örneği, başka bir kültürün ikonografisinin benimsenmesi ve orijinal kültür tarafından amaçlanmayan veya hatta o kültürün adetlerine aykırı amaçlar için kullanılmasıdır. Örnekler arasında, spor takımlarının maskot olarak yerli Amerikan kabile isimlerini veya resimlerini kullanması; orijinal kültürden olmayan kişilerin tıp çarkı gibi dini sembolleri içeren şeyleri mücevher veya moda için takması veya savaş başlığı gibi hak kazanılarak giyilmesi gereken derin kültürel öneme ve statüye sahip eşyalar giymesi sayılabilir.[39] Orijinal yerli Amerikan savaş başlıkları, askeri madalyalar gibi, geleneksel bir kabile toplumunda yüksek statüye sahip kişiler tarafından kazanılan kutsal törensel öğelerdir. Bu kutsal giysilere sahip kültürlerden gelen insanlar, hak kazanmamış birinin, yerli Amerikalı gibi davranmanın bir parçası olarak veya bir kostüm veya moda ifadesi olarak, orijinal veya taklit bir başlık takmasını genellikle saygısız ve saldırgan olarak görürler.[39][40] Polinezya kabile dövmeleri, Çin karakterleri veya Kelt sanatı gibi başka bir kültürün tarihinden ikonografiyi kopyalamak ve bunları orijinal kültürel önemlerine bakılmaksızın giymek de sahiplenme olarak kabul edilebilir. Kültürel sahiplenme uygulamasının eleştirmenleri, bu ikonografiyi kültürel bağlamından ayırmanın veya onu kitsch olarak ele almanın, kültürel geleneklerine saygı duyan ve onları korumak isteyen insanları rencide etme riski taşıdığını ileri sürmektedir.[41][42]

Tarihsel olarak, kültürel ödeneklerin en hararetli şekilde tartışıldığı vakaların bazıları, kültürel alışverişin en yüksek olduğu yerlerde, örneğin güneybatı Asya ve güneydoğu Avrupa'daki ticaret yolları boyunca meydana gelmiştir. Osmanlı İmparatorluğu ve antik Mısır'ın bazı bilginleri, Osmanlı ve Mısır mimari geleneklerinin uzun zamandır yanlış bir şekilde Fars veya Arap olarak iddia edildiğini ve övüldüğünü savunmaktadır.[43]

Din ve maneviyat

[değiştir | kaynağı değiştir]

Modern Yeni Çağ hareketi sıklıkla Batı dışı kültürlerden gelen ruhsal fikirleri ve uygulamaları benimser; York'a göre bunlar arasında "Hawaiye ait Kahuna büyüsü, Avustralya Aborijinlerine ait Rüya zamanı, Güney Amerika Kızılderiline ait Ayahuska ve San Pedro törenleri, Hindulara ait Ayurveda ve yoga, Çine ait Feng Shui, Çigong ve Taiciçüen" yer alabilir.[44] Hareket, Yerli halkların fikri ve kültürel mülkiyetini sömüren kültürel emperyalizm nedeniyle eleştirilere maruz kalmıştır.[45][46]

Moda

[değiştir | kaynağı değiştir]
Claude Monet eşi Camille Doncieux kimono giyerken, 1875

Kültürel ödenek, bazı eğilimlerin Yerli kültürlerin kadim mirasını ticarileştirdiği ve ucuzlattığı inancı nedeniyle moda endüstrisinde tartışmalıdır.[47] Tasarımcıların ve moda evlerinin, farklı kültürlerden aldıkları kıyafetlerin arkasındaki tarihi anlayıp anlamadıkları konusunda tartışmalar vardır, ayrıca bu kültürlerin ortak fikri mülkiyetini izin, onay veya tazminat olmaksızın kullanmanın etik sorunları vardır. The Atlantic için yazan Minh-Ha T. Pham'e göre, kültürel ödenek suçlamaları genellikle kültürel takdir olarak savunulmaktadır.[48]

17. yüzyıldan Viktorya dönemine kadar

[değiştir | kaynağı değiştir]
IV. George, 1822'de İskoçya'yı ziyareti sırasında highland kıyafeti giyiyor

Kravat, XIII. Louis için savaşan Hırvat paralı askerler tarafından giyilen bir atkıdan türetilmiştir[49] ve İngiltere Kralı II. Charles tarafından popüler hale getirilen parlak renkli ipek yelekler, zengin Avrupalı gezginler tarafından edinilen Osmanlı, Hint ve Fars kıyafetlerinden esinlenmiştir.[50]

Regency ve Viktorya dönemlerinde, özellikle tartan olmak üzere Highland kıyafetleri, İskoç Ovalıları (ve Britanya Adaları'nın diğer bölgelerinden gelen insanlar) tarafından, İskoç ulusal kimliği üzerindeki romantik milliyetçiliğin etkisi sonucunda benimsendi. Bu, Sir Walter Scott ve James Logan gibi yazarlar tarafından öncülük edildi ve Logan'ın romantik milliyetçi eseri The Scottish Gael (1831), İskoç tartan endüstrisinin belirli Highland klanlarıyla sahte bir ilişkiye sahip klan tartanları icat etmesine öncülük etti. Tartan, "tartancılık" olarak bilinen sürecin bir parçası olarak Batı dünyasında hızla elbiseler, yelekler ve kravatlar için arzu edilen bir malzeme haline geldi.[51] Amerika Birleşik Devletleri'nde, ekose flanel, Amerika'nın batıya doğru genişlemesi sırasında iş kıyafeti haline gelmişti ve İskoç kökenli olmayan Eski Batı'daki beyaz öncüler ve kovboylar tarafından yaygın olarak giyiliyordu.[52]

19. yüzyılda, Avrupalıların hayranlığı Asya kültürüne kaymıştı. Regency döneminin bazı zenginleri, Hint churidarlarını dar paça pantolonlara uyarladılar ve kendi evlerinde sık sık türban taktılar. Daha sonra, Viktorya dönemi beyefendileri Osmanlı feslerine dayanan smoking cap taktılar ve yüzyılın başındaki şık hanımlar Oryantalist[53] Japon esintili kimono elbiseler giydiler.[54][55] Dahası, Oryantalizme olan bu saplantı, bir şirketin yolcu taşımacılığı hattına "The Orient Line" adını vermesinde de görülüyordu.[56] 1950'lerin tiki kültürü çılgınlığı sırasında, beyaz kadınlar Hong Kong'u ziyaret ettikleri izlenimini vermek için sık sık Cheongsam giyerlerdi, ancak elbiseler genellikle Amerika'daki terziler tarafından gerçek ipek yerine rayon kullanılarak yapılırdı. Aynı zamanda, genç Teddy Girls egzotik çağrışımları nedeniyle Asyalı konik şapkalar giyerlerdi.[57]

Meksika'da, mestizo köylü sınıfıyla ilişkilendirilen sombrero, 18. yüzyılda İspanyol sömürgeciler tarafından tanıtılan daha eski bir şapkadan uyarlandı.[58] Bu da, ABD İç Savaşı'ndan sonra Amerikan kovboyları tarafından giyilen kovboy şapkasına uyarlandı.[58]

Amerikan Batı kıyafetleri, özellikle sivri kovboy çizmeleri ve işlemeli Batı gömleğine uyarlanan guayabera olmak üzere 19. yüzyıl Meksika Vaqueros'larının iş kıyafetlerinden kopyalandı. Meksika kadınlarıyla ilişkilendirilen China poblana elbisesi, 17. yüzyıldan itibaren Asya'dan gelen Catarina de San Juan gibi Hint hizmetçilerin giydiği choli ve lehengadan uyarlandı.[59]

Modern Zamanlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Britanya'da, flat şapka ve İrlanda şapkası dahil olmak üzere İngiliz, İrlandalı ve İskoç köylülerinin kaba tüvit kumaştan giysileri, avcılık veya balıkçılık gibi sporlar için giyilen İngiliz kır giysileri olarak üst sınıflar tarafından benimsendi.[60] Kır giysileri ise, hem pratikliği hem de İngiliz üst sınıfıyla ilişkisi nedeniyle 1950'ler ve 1980'lerde zengin Amerikan Ivy League ve daha sonra züppe alt kültürleri tarafından benimsendi. Aynı dönemde, İngiliz komedyen Tommy Cooper, performansları boyunca fes giymesiyle tanınıyordu.

Keffiyeh 2000'lerin sonlarında popüler hale geldiğinde, uzmanlar gerçek bir eşarp takmak ile Çin'de yapılmış daha ucuz, sahte bir eşarp takmak arasında net bir ayrım yaptılar.[61] Filistinli bağımsızlık aktivistleri ve sosyalistler, Filistin'de yapılmayan eşarpların takılmasını kültürel bir gasp biçimi olarak kınadılar ancak Müslüman kardeşleri ve ilerici düşünceli gayrimüslim öğrencileri Filistin halkıyla dayanışma göstermek ve Batı Şeria ekonomisini iyileştirmek için Herbawi fabrikasında yapılan shemagh'ları satın almaya teşvik ettiler.[62][63][64] 2017'de Topshop, keffiyeh desenini taklit eden Çin yapımı tulumlar satarak tartışmaya yol açtı.[65]

Birçok moda tasarımcısı ve model, moda şovlarında Kızılderili savaş başlıklarının taklitlerini sergiledi, örneğin 2012'de Victoria's Secret'ta model Karlie Kloss podyumda yürürken bunlardan birini giydi; bir Navajo Ulusu sözcüsü bunu bir "alay" olarak nitelendirdi.[66][67]

Örneğin, Roman olmayan insanlar, Roman halkının her gün ırkçılığa ve klişelere maruz kalmasına rağmen Roman kostümleri giyiyor.[68]

2016 yılında pop yıldızı Beyoncé, Coldplay'in "Hymn for the Weekend" şarkısının müzik videosunda sari ve bindi giydiği için yoğun bir şekilde eleştirilmişti.[69]

Kültürel açıdan önemli Hindu festivali Holi, taklit edildi ve küresel olarak modaya dahil edildi. Örneğin, pop sanatçısı Pharrell Williams ve Adidas, 2018'de Holi'den esinlenen giyim ve ayakkabı serisi "Hu Holi"yi yaratmak için iş birliği yaptı. Evrensel Hinduizm Derneği başkanı Raja Zed'e göre koleksiyon, "Hinduizm'in geleneklerinin-kavramlarının-sembollerinin-inançlarının önemsizleştirilmesi" olarak belirtildi. Koleksiyonda, Hindu inançlarını ihlal eden deri içeren birçok ürün vardı.[70]

Anglikan Kilisesi Başpiskoposu Justin Welby, haçın "şimdi sadece bir moda ifadesi olduğunu ve dini anlamını yitirdiğini" söyledi. Haçlar, Hristiyan olmayanlar tarafından, Hristiyan dini sembolü olarak orijinal anlamından farklı bir kültürel bağlamda Japon lolita modasına dahil edildi.[71]

2018'de Gucci tasarımcıları, Milano moda haftasında bir podyuma Sih dini başlığı takmış beyaz modeller gönderdikleri için eleştirilmişti. Sih topluluğundan binlerce üye, markanın kâr amacıyla Sih kutsal dini sembolünü kullanmasından dolayı öfke ve hayal kırıklığını paylaştı. Geleneksel olarak Sihizm'de, bir türban hem erkekler hem de kadınlar tarafından dindarlık, onur ve maneviyat sembolü olarak takılır, ancak Avan Jogia da dahil olmak üzere Sih topluluğundan birçok kişi, türban takan beyaz bir model için bunu "saldırgan" ve "sorumsuz" buldu.[72][73][74]

Saç modelleri, makyaj ve vücut değişiklikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Antik İsrail liderleri, özellikle saçı kısa kesme veya sakal tıraşı olmak üzere Mısır ve Kenan uygulamalarının benimsenmesini kınadılar. Aynı zamanda, Eski Ahit, İbranilerin dini sünnetini, uygulamanın estetik veya pratik amaçlar taşıdığı Mısırlılar gibi kültürlerden ayırır.
  • 16. yüzyılın başlarında, Avrupalı erkekler yeniden keşfedilen Antik Yunan ve Roma heykellerindeki kısa, düzenli saç kesimlerini ve sakalları taklit ettiler. Beau Brummel'in tercih ettiği kıvırcık saçlar da klasik dönemden esinlenmiştir.
  • 17. yüzyılda, XIV. Louis kelliğini gizlemek için peruk takmaya başladı. Diğer birçok Fransız modası gibi, bunlar da İngiltere ve Avrupa'nın geri kalanındaki barok dönemi saray mensupları tarafından hızla benimsendi, öyle ki erkekler peruklarının düzgün oturmasını sağlamak için sıklıkla başlarını kazıtıyorlardı.
  • II. Dünya Savaşı sırasında Amerikan askerleri, düşmanlarını korkutmak için aynı adı taşıyan Kızılderili kabilesinin Mohawk saç stilini benimsediler. Bunlar daha sonra Sonny Rollins gibi 1950'lerin caz müzisyenleri ve 1980'lerin punk alt kültürü tarafından kullanıldı.[75]
  • 2000'li yılların başlarında, Batı'da Afrika ve Polinezya kültüründen alınan kabile dövmeleri yaptırmak ve kulak memesi piercing'leri olarak bilinen ve Buda ile ilişkilendirilen kulak memesi piercing'leri yaptırmak popülerdi.
  • Siyah olmayan insanların dreadlock saç örgüsü (birçok kişinin Jamaika Rastafari gibi Afrika ve Afrika diasporası kültürleriyle ilişkilendirdiği bir saç modeli) yapmasının kültürel ödenek olup olmadığı konusunda tartışmalar var.

Afro Amerikan kültürü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Beyaz insanların siyah kültürünün unsurlarını benimsemesi olgusu, en azından Batı dünyasında köleliğin kaldırılmasından bu yana yaygın olmuştur. Bunun erken bir biçimi, 1920'ler ve 1930'ların caz ve swing müzik sahnelerinde "beyaz zenci" idi. Daha sonra 1930'lar ve 1940'ların zoot suiter'ında, 1940'ların hipster'ında, 1950'ler-1960'ların beatnik'inde, 1970'lerin blue-eyed soul'unda ve 1980'ler ve 1990'ların hip hop'unda görüldü. 1993'te, İngiltere gazetesi The Independent'ta çıkan bir makale, "siyah olmak isteyen" beyaz, orta sınıf çocuklar fenomenini tanımladı.[76] 2005 yılında Bakari Kitwana, "yıllardır Amerikan hip hop'unu takip eden bir kültür eleştirmeni" olarak, Beyaz Çocukların Neden Hip Hop'u Sevdiği: Wangstalar, Perukçular, Olmak İsteyenler ve Amerika'daki Irkın Yeni Gerçekliği adlı kitabın yayımlandığı görüldü.[77]

Wigger terimi (yaygın yazım şekli "wigga"), özellikle hip hop olmak üzere Afrika Amerikan kültürüyle ve Britanya'da grime sahnesiyle ilişkilendirilen tavırları, dili ve modaları benimseyen beyaz bir kişi için kullanılan bir argo terimdir ve genellikle alaycı bir niyetten ziyade samimiyetle olsa da, taklidin kötü yapıldığını ima eder.[78][79][80] Wigger, white ve nigger veya nigga kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur ve ilgili terim wangsta, wannabe veya white ve gangsta kelimelerinin bir karışımıdır. Siyah hip-hop hayranları arasında, "nigga" kelimesi bazen dostça bir selamlama olarak düşünülebilir, ancak beyaz insanlar ve siyah olmayan renkli insanlar tarafından kullanıldığında, genellikle saldırgan olarak görülür.[81] Wigger, aşağılayıcı olabilir ve Afrika Amerikan, Siyah İngiliz ve beyaz kültürün (beyaz çöpünün eşanlamlısı olarak kullanıldığında) klişelerini yansıtabilir. Bu terim, beyaz insanlar tarafından siyah gibi davrandıkları düşünülen kişileri küçümsemek için, siyah insanlar tarafından ise siyah kültürle alay ettikleri düşünülen kişileri küçümsemek için kullanılabilir.[82]

Afrikalı Amerikalılar, ana kara Afrika'dan insanlar tarafından kültürel gasp ile suçlandı. Bu, diaspora üyeleri Afro-Amerikalılar Afrika ile bir bağlantı iddia ettikleri için tartışıldı, ancak ana kara Afrikalılardan olanlar bunu reddetti.[83]

"Blackfishing" terimi 2018 yılında yazar Wanna Thompson tarafından popüler hale getirildi ve örgülü saç, bronzlaşma veya makyajdan kaynaklanan koyu ten, dolgun dudaklar ve büyük uyluklar gibi siyah insanlarla ilişkilendirildiği düşünülen bir görünüm benimseyen kadın beyaz sosyal medya etkileyicilerini tanımladı. Eleştirmenler, görünüşlerini benimseyerek siyah etkileyicilerden ilgi ve fırsat aldıklarını ve bu eğilimi Blackface2'e benzettiklerini savunuyorlar.[84][85][86]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Young, James O. (1 Şubat 2010). Cultural Appropriation and the Arts. John Wiley & Sons. s. 5. ISBN 978-1-4443-3271-1. 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  2. ^ Fourmile, Henrietta (1996). Approaches to bioregional planning'den "Making things work: Aboriginal and Torres Strait Islander Involvement in Bioregional Planning" yazısı Bölüm 2. Background Papers to the conference; 30 October – 1 November 1995, Melbourne; Department of the Environment, Sport and Territories. Canberra. ss. 268–269: "The [western] intellectual property rights system and the (mis)appropriation of Indigenous knowledge without the prior knowledge and consent of Indigenous peoples evoke feelings of anger, or being cheated"
  3. ^ a b c Houska, Tara. "'I Didn't Know' Doesn't Cut It Anymore". Indian Country Today Media Network. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  4. ^ a b c d Caceda, Eden (14 Kasım 2014). "Our cultures are not your costumes". Sydney Morning Herald. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  5. ^ Ryde, Judy (15 Ocak 2009). Being White in the Helping Professions. Jessica Kingsley Publishers. ISBN 978-1-84310-936-5. 
  6. ^ Hartigan, John (24 Ekim 2005). Odd Tribes: Toward a Cultural Analysis of White People. Duke University Press Books. ISBN 978-0-8223-3584-9. 
  7. ^ Okafor, Udoka (4 Aralık 2013). "Cultural Appropriation: The Act of Stealing and Corrupting". Huffington Post (İngilizce). 7 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  8. ^ Mesteth, Wilmer (June 10, 1993) "Declaration of War Against Exploiters of Lakota Spirituality". 9 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "At the Lakota Summit V, an international gathering of US and Canadian Lakota, Dakota and Nakota Nations, about 500 representatives from 40 different tribes and bands of the Lakota unanimously passed a 'Declaration of War Against Exploiters of Lakota Spirituality'. The following declaration was unanimously passed."
  9. ^ Anne Constable (3 Ocak 2016). "Hopis say Boy Scout performances make mockery of tradition, religion". Santa Fe New Mexican. 9 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  10. ^ Davis, Michael (1997). "Indigenous Peoples and Intellectual Property Rights – Indigenous Peoples and Cultural Appropriation". Parliament of Australia. Parliament of Australia – Social Policy Group. 24 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. In a general sense, these rights are considered to be 'owned', and managed communally, or collectively, rather than inhering in particular individuals. 
  11. ^ "Special System for the Collective Intellectual Property Rights of Indigenous Peoples 18 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. World Intellectual Property Organization. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021
  12. ^ Santilli, Juliana. 2006. "Cultural Heritage and Collective Intellectual Property Rights 18 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Indigenous Knowledge (IK) Notes; No. 95. World Bank, Washington, Erişim tarihi: 18 Şubat 2021
  13. ^ a b Tsosie, Rebecca (25 Haziran 2017). "Current Issues in Intellectual Property Rights to Cultural Resources". Native American Rights Fund. 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  14. ^ Fourmile, Henrietta (1996). "Making things work: Aboriginal and Torres Strait Islander Involvement in Bioregional Planning" in Approaches to bioregional planning. Part 2. Background Papers to the conference; 30 October – 1 November 1995, Melbourne; Department of the Environment, Sport and Territories. Canberra. pp. 268–269: "The [western] intellectual property rights system and the (mis)appropriation of Indigenous knowledge without the prior knowledge and consent of Indigenous peoples evoke feelings of anger, or being cheated"
  15. ^ Working Group on Indigenous Populations, accepted by the United Nations General Assembly, Declaration on the Rights of Indigenous Peoples 19 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; UN Headquarters; New York City (13 Eylül 2007).
  16. ^ Rainforest Aboriginal Network (1993) Julayinbul: Aboriginal Intellectual and Cultural Property Definitions, Ownership and Strategies for Protection. Rainforest Aboriginal Network. Cairns. Sayfa 65.
  17. ^ Nittle, Nadra Kareen (14 Ocak 2019). "A Guide to Understanding and Avoiding Cultural Appropriation". ThoughtCo. 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. It's most likely to be harmful when the source community is a [sic] In the United States, cultural appropriation almost always involves members of the dominant culture (or those who identify with it) "borrowing" from the cultures of minority groups. African Americans, Asian Americans, Native Americans, and indigenous peoples generally tend to emerge as the groups targeted for cultural appropriation. Black music and dance, Native American fashions, decoration, and cultural symbols, and Asian martial arts and dress have all fallen prey to cultural appropriation. 
  18. ^ a b Scafidi, Susan (2005). Who Owns Culture?: Appropriation and Authenticity in American Law (Rutgers Series: The Public Life of the Arts). Rutgers University Press. Taking intellectual property, traditional knowledge, cultural expressions, or artifacts from someone else's culture without permission. This can include unauthorized use of another culture's dance, dress, music, language, folklore, cuisine, traditional medicine, religious symbols, etc. It is most likely to be harmful when the source community is a minority group that has been oppressed or exploited in other ways or when the object of appropriation is particularly sensitive, e.g. sacred objects. 
  19. ^ Rogers, Richard A. (1 Kasım 2006). "From Cultural Exchange to Transculturation: A Review and Reconceptualisation of Cultural Appropriation". Communication Theory (İngilizce). 16 (4). ss. 474-503. doi:10.1111/j.1468-2885.2006.00277.x. ISSN 1468-2885. 
  20. ^ Carman, Tim (26 Mayıs 2017). "Should white chefs sell burritos? A Portland food cart's revealing controversy". The Washington Post. 4 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  21. ^ Lindtner, S.; Anderson, K.; Dourish, P. (Şubat 11-15, 2012). "Cultural appropriation: information technologies as sites of transnational imagination". CSCW '12: Proceedings of the ACM 2012 conference on Computer Supported Cooperative Work. doi:10.1145/2145204.2145220. 
  22. ^ Mesteth, Wilmer, et al (June 10, 1993) "Declaration of War Against Exploiters of Lakota Spirituality". 9 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "At the Lakota Summit V, an international gathering of US and Canadian Lakota, Dakota and Nakota Nations, about 500 representatives from 40 different tribes and bands of the Lakota unanimously passed a 'Declaration of War Against Exploiters of Lakota Spirituality'. The following declaration was unanimously passed."
  23. ^ Taliman, Valerie (1993) Article On The 'Lakota Declaration of War'". 9 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  24. ^ Keene, Adrienne (April 27, 2010) "But Why Can't I Wear a Hipster Headdress?". 13 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Native Appropriations – Examining Representations of Indigenous Peoples.
  25. ^ a b c Johnson, Kjerstin (25 October 2011) "Don't Mess Up When You Dress Up: Cultural Appropriation and Costumes". 29 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Bitch Magazine. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. "Dressing up as 'another culture', is racist, and an act of privilege. Not only does it lead to offensive, inaccurate, and stereotypical portrayals of other people's culture... but is also an act of appropriation in which someone who does not experience that oppression is able to 'play', temporarily, an 'exotic' other, without experience any of the daily discriminations faced by other cultures."
  26. ^ Wallace, Michele (1992). Black Popular Culture. Seattle: Bay Press. ss. 13-15. ISBN 978-1-56584-459-9. 
  27. ^ Frum, David (8 Mayıs 2018). "Every Culture Appropriates". The Atlantic (İngilizce). 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  28. ^ a b "To the new culture cops, everything is appropriation". Washington Post (İngilizce). 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  29. ^ Chen, Anna (4 Mayıs 2018). "An American woman wearing a Chinese dress is not cultural appropriation". the Guardian (İngilizce). 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  30. ^ Friedersdorf, Conor (3 Nisan 2017). "What Does 'Cultural Appropriation' Actually Mean?". The Atlantic (İngilizce). 4 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  31. ^ Soave, Robby (5 Mayıs 2019). "Cultural Appropriation: Don't Let the Woke Scolds Ruin Cinco de Mayo". Reason: Free Minds and Free Markets. 16 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  32. ^ McWhorter, John. "You Can't 'Steal' A Culture: In Defense of Cultural Appropriation". The Daily Beast. 31 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  33. ^ a b "Lionel Shriver's full speech: 'I hope the concept of cultural appropriation is a passing fad'". The Guardian. 26 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  34. ^ Mali, Malhar (29 Mart 2017). "I Am a Minority and I Prohibit You". Areo (İngilizce). 20 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  35. ^ Patterson, Steve (20 Kasım 2015). "Why Progressives Are Wrong to Argue Against Cultural Appropriation". Observer (İngilizce). 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  36. ^ "Canada's war over 'cultural appropriation'". The Economist (İngilizce). 25 Mayıs 2017. 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2021. 
  37. ^ Mamedov, Mikail. "'Going Native' in the Caucasus: Problems of Russian Identity, 1801–64 3 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". The Russian Review, vol. 67, no. 2, 2008, pp. 275–295. Accessed 27 April 2020.
  38. ^ Schneider, Arnd (2003) On 'appropriation'. A critical reappraisal of the concept and its application in global art practices. 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; published in Social Anthropology (2003), 11:2:215–229, Cambridge University Press.
  39. ^ a b "This means war: why the fashion headdress must be stopped". The Guardian. 30 Temmuz 2014. 17 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: Jan 23, 2023. 
  40. ^ Wood, Marisa (May 2017). "Cultural Appropriation and the Plains' Indian Headdress". Auctus (İngilizce). Virginia Commonwealth University - VCU Scholars Compass. ss. 1-11. 10 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2023. 
  41. ^ Freda, Elizabeth (28 July 2014) "Music Festival Is Banning Cultural Appropriation, aka Hipsters Wearing Native American Headdresses 7 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." for EOnline.
  42. ^ Zimmerman, Amy (4 June 2014) "Pharrell, Harry Styles, and Native American Appropriation 9 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." for The Daily Beast.
  43. ^ Ousterhout, Robert. "Ethnic Identity and Cultural Appropriation in Early Ottoman Architecture." 13 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Muqarnas Volume XII: An Annual on Islamic Art and Architecture. Leiden: E.J. Brill. 1995. Retrieved 3 January 2010.
  44. ^ York, Michael (October 2001). "New Age Commodification and Appropriation of Spirituality". Journal of Contemporary Religion (İngilizce). 16 (3). ss. 361-372. doi:10.1080/13537900120077177. ISSN 1353-7903. 
  45. ^ Mesteth, Wilmer; ve diğerleri. (10 Haziran 1993). "Declaration of War Against Exploiters of Lakota Spirituality". 9 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. At the Lakota Summit V, an international gathering of US and Canadian Lakota, Dakota and Nakota Nations, about 500 representatives from 40 different tribes and bands of the Lakota unanimously passed a 'Declaration of War Against Exploiters of Lakota Spirituality'. The following declaration was unanimously passed. 
  46. ^ Hobson, G. (1978). "The Rise of the White Shaman as a New Version of Cultural Imperialism". Hobson, Gary (Ed.). The Remembered Earth. Albuquerque: Red Earth Press. ss. 100-108. 
  47. ^ "Is Cultural Appropriation in Fashion Offensive? Part – II". www.universitytimes.ie. 7 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Jufne 2017.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  48. ^ Pham, Minh-Ha T. (15 Mayıs 2014). "Why We Should Stop Talking About "Cultural Appropriation"". The Atlantic. 29 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  49. ^ Frucht, Richard C. (27 Haziran 2017). Eastern Europe: An Introduction to the People, Lands, and Culture. ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-800-6. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  50. ^ Ross, Robert (2 Mayıs 2013). Clothing: A Global History. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-7456-5753-0. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  51. ^ Banks: de la Chapelle 2007: pp. 106–108.
  52. ^ Agnew, Jeremy (25 Ekim 2012). The Old West in Fact and Film: History Versus Hollywood. McFarland. ISBN 978-0-7864-9311-1. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  53. ^ "Underneath the 'Orientalist' kimono – The Japan Times". 18 Temmuz 2015. 15 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017. 
  54. ^ Gage, Tad (1 Eylül 1997). The Complete Idiot's Guide to Cigars, 2nd Edition. Penguin. ISBN 978-1-101-19857-5. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  55. ^ Cliffe, Sheila (23 Mart 2017). The Social Life of Kimono: Japanese Fashion Past and Present. Bloomsbury Academic. ISBN 978-1-4725-8552-3. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  56. ^ "The Mails." Times, 1 Aug. 1890, p. 3. The Times Digital Archive, link.gale.com/apps/doc/CS52089601/TTDA?u=tall85761&sid=bookmark-TTDA&xid=b1657280. Accessed 27 Apr. 2023.
  57. ^ "Teddy girls – Teddy girl a member of youth subculture in 1950s". subcultureslist.com. 6 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  58. ^ a b Ward, Fay E. (27 Haziran 1987). The Cowboy at Work: All about His Job and how He Does it. University of Oklahoma Press. ISBN 978-0-8061-2051-5. 13 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. 
  59. ^ "A Mughal princess in New Spain" (PDF). 21 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2018. 
  60. ^ "A brief history of Tweed". www.scotsman.com. 22 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  61. ^ "The last keffiyeh factory in Palestine". middleeasteye.net. 22 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  62. ^ "Keffiyeh makers in Hebron turn to social media". BBC News. 1 Ağustos 2011. 26 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  63. ^ "English". www.kufiya.org. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  64. ^ "On the Keffiyeh, Palestine, Solidarity, and Cultural Appropriation". bennorton.com. 7 Ocak 2015. 12 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  65. ^ "Topshop pulls festival playsuit from sale after row comparing it to Palestinian keffiyeh design". www.msn.com. 12 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  66. ^ "Victoria's Secret apologizes for using headdress". usatoday.com. 7 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  67. ^ "(This is a link to the photo of Karlie Kloss wearing a Native American headdress during the Victoria's Secret Fashion show.)". gannett-cdn.com. 24 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  68. ^ Cristiana Grigore (31 Ekim 2019). "I'm Roma, and your Halloween Gypsy Costume is More Trick Than Treat | Opinion". Newsweek. 9 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2021. 
  69. ^ Horton, Helena (16 Ocak 2016). "Beyoncé criticised for 'cultural appropriation' in new music video with Coldplay and Sonam Kapoor". The Telegraph. 27 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2022. 
  70. ^ Gertner, Rosane K. (2019). "The impact of cultural appropriation on destination image, tourism, and hospitality". Thunderbird International Business Review (İngilizce). 61 (6). ss. 873-877. doi:10.1002/tie.22068. ISSN 1520-6874. 
  71. ^ "Japan's Lolita Style Cutesy and Disturbing". 14 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2017. 
  72. ^ "Gucci accused of culturally appropriating Sikh turban". Aljazeera. 2018. 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2021. 
  73. ^ Petter, Olivia (2018). "Gucci criticised for putting turbans on white models". Independent UK. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2021. 
  74. ^ Kaur, Harmeet (2018). "Here's why Sikhs were offended by this $790 Gucci turban". CNN. 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2021. 
  75. ^ "Audiophile Life". Audiophile Life. 19 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  76. ^ "Wiggers just wannabe black: White middle-class kids are adopting black street style and chilling out to rap music". Independent.co.uk. 22 Ağustos 1993. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2015. 
  77. ^ Kitwana, Bakari. "Why White Kids Love Hip Hop". NPR.org. 30 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2015. 
  78. ^ Bernstein, Nell: Signs of Life in the USA: Readings on Popular Culture for Writers, 5th ed. 607
  79. ^ "Wigger". Dictionary.reference.com. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2015. 
  80. ^ "wigger – definition of wigger by The Free Dictionary". Thefreedictionary.com. 5 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2015. 
  81. ^ "Metroactive News & Issues – The Word 'Nigger'". www.metroactive.com. 25 Şubat 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  82. ^ Kitwana, Bakari (30 Mayıs 2006). Why White Kids Love Hip Hop: Wankstas, Wiggers, Wannabes, and the New Reality of Race in America. Basic Books. ISBN 978-0-465-03747-6. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017 – Google Books vasıtasıyla. [ölü/kırık bağlantı]
  83. ^ "Between Diasporic Consciousness and Cultural Appropriation". 3 Ekim 2015. 26 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2021. 
  84. ^ Virk, Kameron; McGregor, Nesta (5 Aralık 2018). "Blackfishing: The women accused of pretending to be black". Newsbeat. BBC News. 6 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2018. 
  85. ^ Chen, Tanya (13 Kasım 2018). "A White Teen Is Denying She Is "Posing" As A Black Woman On Instagram After Followers Said They Felt Duped". BuzzFeed News. 6 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2018. 
  86. ^ Rasool, Amira (16 Kasım 2018). "Some White Influencers Are Being Accused of "Blackfishing", or Using Makeup to Appear Black". Teen Vogue. 6 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2018. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Kültür_yağmacılığı&oldid=33915976" sayfasından alınmıştır