شبه‌جزیره کره - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شبه‌جزیره کره
کره‌ای: 한반도; هانجا: 韓半島; لاتین‌نویسی اصلاح‌شده: Han Bando (used in South Korea and Japan), Chosŏn'gŭl: 조선반도; hancha: 朝鮮半島; مک‌کیون–ریشاور: Chosŏn Pando (used in North Korea, Japan and China)
Peninsulas of Asia
شبه جزیره کره با رنگ سبز تیره نشان داده شده‌است
کشور	کره جنوبی کره شمالی
مرزهای	چین، روسیه، دریای ژاپن، دریای چین شرقی، دریای زرد، تنگه کره
بلندترین نقطه	کوه پکتو
- ارتفاع	۲۷۴۴ متر (۹٬۰۰۳ فوت)
Lowest point	Sea level
طول	۱۱۰۰ کیلومتر (۶۸۴ مایل), شمال تا جنوب
مساحت	۲۲۰۷۴۸ کیلومترمربع (۸۵٬۲۳۱ مایل‌مربع)
- خشکی	۲۱۷۸۱۸ کیلومترمربع (۸۴٬۱۰۰ مایل‌مربع)
- آب	۲۹۳۰ کیلومترمربع (۱٬۱۳۱ مایل‌مربع)
جمعیت	۷۴۴۶۱۹۳۳ (2012[۱])
تراکم	۳۳۷ / کیلومترمربع (۸۷۳ / مایل‌مربع)

بخشی از مجموعهٔ
تاریخ کره
پیش از تاریخ جولمون میومان
دوره باستان گوجوسان ۲۳۳۳ – ۱۰۸ پیش از میلاد تانگون گیجا ویمان جین سدهٔ ۴ – ۲ پیش از میلاد یه‌مک
سه پادشاهی نخست کره بویو بویوی شرقی گالسا بویو اوکجو دونگ یه سم‌هان متحدین ماهان متحدین بایون‌هان متحدین جین‌هان فرمانداری‌های ۴ گانه
سه پادشاهی کره گوگوریو ۳۷ ق.م – ۶۶۸ م بکجه ۱۸ ق.م – ۶۶۰ م شیلا ۵۷ ق.م – ۹۳۵ م گایا ۴۲ – ۵۶۲ میلادی
دوره دولت‌های شمالی و جنوبی شیلای متحد ۶۶۸ – ۹۳۵ م بالهایی ۶۹۸ – ۹۲۶ م
سه پادشاهی پایانی کره بکجه نو ۸۹۲ – ۹۳۶ م ته‌بونگ ۹۰۱ – ۹۱۸ م شیلای متحد ۶۶۸ – ۹۳۵ م
دوره دودمانی گوریو ۹۱۸ – ۱۳۹۲ م پادشاهی چوسان ۱۳۹۲–۱۸۹۷ م امپراتوری کره ۱۸۹۷–۱۹۱۰ م
دوره استعماری استعمار ژاپن ۱۹۱۰–۱۹۴۵ میلادی دولت در تبعید ۱۹۱۹–۱۹۴۸ میلادی
دوره امروزی حکومت نظامی ۱۹۴۵–۱۹۴۸ کره شمالی ۱۹۴۸–تاکنون کره جنوبی ۱۹۴۸–تاکنون
بر پایه موضوع هنر کره‌ای تقسیم کره جغرافیای شبه‌جزیره کره تاریخچه زبان کره‌ای فهرست پادشاهان کره (شجره‌نامه پادشاهان کره‌ای) نام‌های کره تاریخچه نیروی دریایی کره سیاست‌ها: ( سیاست در کره شمالی · سیاست در کره جنوبی) ججودو
گاه‌شمار تاریخ کره
ن ب و

شبه‌جزیره یِ کُره شبه جزیره‌ای واقع در شمال شرقی آسیاست. این شبه جزیره به دو قسمت کره شمالی و کره جنوبی تقسیم می‌شود.

سلسله گوجوسون که به عنوان اولین سلسله در کره ظهور کرد که حکومتی بزرگ و باشکوه محسوب می‌شود. گوجوسان بعدها پس از هزاران سال توسط ارتش چین نابود گردید.

پس از سقوط گوجوسان اتحادیه‌های بیون‌هان، ماهان و جین‌هان در کره حکومت می‌کردند.

بعدها در سال‌های ۱۰۰ میلادی کشورهای شیلا، باکجه و گایا کشورهای‌ خود را گسترش دادند. بکجه را ماهان، جین هان را شیلا و بیون هان را گایا از بین بردند و در کره ظاهر شدند، گوگوریو نیز در شمال کره در حال گسترش قلمرو خود بود.

در سال ۶۴۷ زمانی که ملکه جیندئوک دومین فرمانروای زن در کره از دنیا رفت جانشینش ولیعهد چونچو بر تخت نشست. وی سیاست‌هایی را به کار گرفت و با ارتشی بزرگ به بکجه حمله کرده و بکجه را فتح کرد. هدف وی و دوست صمیمی اش کیم‌ یوشین از این حملات متحد کردن کشورهای آن زمان کره بود.

سرانجام زمانی که شاه‌ موییل بزرگ یا همان کیم چونچو در حالی که داشت به آرزوی بزرگش می‌رسید یک سال پس از فتح بکجه در سال ۶۶۱م درگذشت و حکومتش را به پسرش امپراتور‌ مونمو‌ کبیر داد.

فرمانروا مونمو با کمک دایی خود یعنی ژنرال کیم یوشین توانست با تانگ متحد شوند و گوگوریو را نابود کنند. تانگ، سلسله چینی و امپراتور آن از نظر خودش فکر می‌کرد که ارتش خود گوگوریو و بکجه را نابود کرده و حالا تصمیم گرفته بود تا شیلا را نابود و کره را فتح کند.

ارتش او که حدود دویست هزار نفر بودند به شیلا حمله کردند اما این چنین که می‌خواستند نشد، ارتش شیلا شجاعانه با چین جنگید و آنها را از خاک کره بیرون راند. شاه مونمو کبیر سال‌ها بعد در سال ۶۸۱ میلادی درگذشت و حکومت را به فرزندش داد.

حدود ۳۰۰ سال شیلای متحد در کره حکمرانی می‌کرد و با شورش‌های بسیار ضعیف شد. در همان موقع در سال ۹۱۸ میلادی فردی به اسم تائجو کشوری به اسم گوریو را ایجاد کرد که خود را جانشین گوگوریو می‌دانست.

او سال‌های زیادی با شیلا جنگید و در آخر در سال ۹۳۵ توانست شیلا را نابود کند. شیلا به پادشاهی زرین در کره معروف بود که پس از هزار سال حکومت در کره با حمله گوریو نابود شد. تائجو وانگ بنیانگذار گوریو نیز بعدها در سال ۹۴۳ درگذشت.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شبه‌جزیره کره موجود است.