Żal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obraz George'a Elgara Hicksa(inne języki) Martwy szczygieł

Żal – negatywny stan emocjonalny spowodowany doznaną stratą. Towarzyszy mu często trudność w pogodzeniu się, że tego, co utracone już nie ma i wynikającym z tego brakiem akceptacji rzeczywistości takiej, jaka jest tu i teraz. Występuje również w postaci żalu do kogoś za wyrządzone krzywdy, niemożność pogodzenia się z realną sytuacją.

Żalem można również wyrazić zdystansowanie się do własnych popełnionych wolnych czynów („żałować”, „oczyszczać pamięć”). Według Guardiniego jest jedną z najmocniejszych form wyrażenia własnej wolności[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. R. Guardini, Die Annahme seiner selbst (1960), wyd. hiszp. La aceptación de si mismo; las edades de la vida, Wyd. Lumen, Buenos Aires 1986, s. 30