Żyły krzyżowe boczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żyły krzyżowe boczne (łac. venae sacrales laterales) – w anatomii człowieka naczynia żylne zbierające krew z kości krzyżowej oraz ze struktur kanału krzyżowego. Powstają na powierzchni miedniczej kości krzyżowej i uchodzą do żyły biodrowej wewnętrznej.

Żyły krzyżowe boczne powstają na powierzchni miedniczej kości krzyżowej, biegną od przodu od mięśnia gruszkowatego i splotu krzyżowego^[1] i uchodzą do żyły biodrowej wewnętrznej.

Żyły krzyżowe boczne nie mają dopływów.

• może uchodzić do żyły biodrowej wspólnej^[2]
• mogą być podwójne^[2]

• żyła krzyżowa pośrodkowa poprzez żylny splot krzyżowy^[2]
• splot żylny odbytniczy poprzez żylny splot krzyżowy^[3].
• splot żylny pęcherzowy poprzez żylny splot krzyżowy^[3].

Brak danych o zastawkach.

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 421-422. ISBN 83-200-1628-2.