14 Dywizja Polowa Luftwaffe – Wikipedia, wolna encyklopedia

14 Dywizja Polowa Luftwaffe

14 Luftwaffe Feld Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Norwegia
Rodzaj sił zbrojnych	Luftwaffe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Skład	patrz tekst

14 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 14 Luftwaffe Feld Division) – utworzona na przełomie 1942 i 1943 r. z Flieger-Regiment 61.

W styczniu 1943 r. dywizję pośpiesznie przerzucono do Norwegii w okolice Bergen, gdzie zastąpiła 196 Dywizję Piechoty wysłaną na front wschodni. W listopadzie 1943 roku została przemianowana (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 14 Feld Division (L) i przydzielona do wojsk lądowych. Po krótkim pobycie w Danii w 1944 r. powróciła do Norwegii i pełniła służbę na północy kraju. Nigdy nie brała udziału w walkach, dzięki czemu jako jedna z nielicznych dywizji polowych Luftwaffe, przetrwała do końca wojny.

• 27 pułk strzelców Luftwaffe
• 28 pułk strzelców Luftwaffe
• 14 polowy pułk artylerii Luftwaffe
• 14 polowy batalion cyklistów Luftwaffe
• 14 polowy batalion niszczycieli czołgów Luftwaffe
• 14 polowa kompania inżynieryjna Luftwaffe
• 14 polowa kompania łączności Luftwaffe
• 14 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe

• Generalleutnant Günther Lohmann (od 28 listopada 1942)
• Generalleutnant Wilhelm Richter (od 1 lutego 1945)

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce

• Leksykon Wehrmachtu
• The Luftwaffe, 1933-45