8 Dywizja Flak – Wikipedia, wolna encyklopedia

8 Dywizja Flak (niem. 8. Flak-Division) – niemiecka dywizja artylerii przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej.

Jednostkę utworzono w maju 1940 jako Luftverteidigungskommando Dänemark (Dowództwo Obrony Powietrznej Dania) a w czerwcu nazwę zmieniono na Luftverteidigungskommando 8. 1 września 1941 r. kolejny raz zmieniono nazwę dywizji na 8. Flak-Division.

Dywizja miała za zadanie ochronę przeciwlotniczą okupowanej Danii. Później oddano pod jej ochronę okolice Hanoweru i w 1941 Bremy. Jej skład zwiększył się w czasie wojny z trzech do siedmiu pułków przeciwlotniczych. Dywizja poddała się Aliantom w kwietniu i maju 1945 r.

• 9 pułk Flak (Flak-Regiment 9)
• 13 pułk Flak (Flak-Regiment 13)
• 26 pułk Flak (Flak-Regiment 26)
• 50 pułk Flak (Flak-Regiment 50)
• 61 pułk Flak (Flak-Regiment 61)
• 63 pułk Flak (Flak-Regiment 63)
• 89 pułk Flak (Flak-Regiment 89)
• 160 pułk reflektorów przeciwlotniczych (Flakscheinwerfer-Regiment 160)
• 129 batalion transportowy Flak (Flak-Transport-Batterie 129/VI)
• 128 lotniczy batalion łączności (Luftnachrichten-Abteilung 128)
• dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

• Oberst Hans Jürgen Witzendorff (od maja 1940),
• Generalleutnant Alexander Kolb (od 4 czerwca 1940),
• Generalleutnant Kurt Wagner (od 30 czerwca 1931),
• Generalmajor Max Schaller (od 1 grudnia 1944 do kapitulacji)

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce
• Leksykon Wehrmachtu