6 Batalion Rozpoznawczy (LWP) – Wikipedia, wolna encyklopedia

6 Batalion Rozpoznawczy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1949

Rozformowanie

1957

Dowódcy
Pierwszy

mjr Andrzej Drzygało

Ostatni

kpt. Eugeniusz Borkowski

Organizacja
Numer

JW 2200[1]

Dyslokacja

Elbląg, Sztum

Rodzaj wojsk

wojska rozpoznawcze

Podległość

16 Kaszubska Dywizja Pancerna

17 Batalion Rozpoznawczy – samodzielny pododdział 16 Dywizji Pancernej.

Sformowany na podstawie rozkazu MON nr 0055/Org z 30.03.1949 r. jako batalion rozpoznawczy 16 Dywizji Pancernej. W 1951 przeniesiony do m. Sztum. Rozformowany w 1957 r.

Struktura organizacyjna (1949)

[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • kompania czołgów (na T-70)
  • kompania motocykli (na Harley Dawidson)
  • kompania piechoty zmotoryzowanej
  • pluton saperów
  • pluton łączności
  • pluton zaopatrzenia

Stan osobowy: 316 żołnierzy

Dowódcy batalionu

[edytuj | edytuj kod]
  • mjr Andrzej Drzygało (1949-1950)
  • mjr Bolesław Żytyński (1950-1952)
  • mjr Stanisław Solski (1952-1956)
  • kpt Stanisław Prugar (1956-1957)
  • kpt. Eugeniusz Borkowski (1957-1957)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Czernikowski: 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka. Elbląg: 2012. ISBN 83-86590-25-4.