6 Batalion Rozpoznawczy (LWP) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1949 |
Rozformowanie | 1957 |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Andrzej Drzygało |
Ostatni | kpt. Eugeniusz Borkowski |
Organizacja | |
Numer | JW 2200[1] |
Dyslokacja | Elbląg, Sztum |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
17 Batalion Rozpoznawczy – samodzielny pododdział 16 Dywizji Pancernej.
Sformowany na podstawie rozkazu MON nr 0055/Org z 30.03.1949 r. jako batalion rozpoznawczy 16 Dywizji Pancernej. W 1951 przeniesiony do m. Sztum. Rozformowany w 1957 r.
Struktura organizacyjna (1949)
[edytuj | edytuj kod]dowództwo i sztab
- kompania czołgów (na T-70)
- kompania motocykli (na Harley Dawidson)
- kompania piechoty zmotoryzowanej
- pluton saperów
- pluton łączności
- pluton zaopatrzenia
Stan osobowy: 316 żołnierzy
Dowódcy batalionu
[edytuj | edytuj kod]- mjr Andrzej Drzygało (1949-1950)
- mjr Bolesław Żytyński (1950-1952)
- mjr Stanisław Solski (1952-1956)
- kpt Stanisław Prugar (1956-1957)
- kpt. Eugeniusz Borkowski (1957-1957)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Czernikowski: 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka. Elbląg: 2012. ISBN 83-86590-25-4.