Adam Wiktor (ziemianin) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Brochwicz | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Ojciec | |
Dzieci |
Adam Wincenty z Wiatrowic Wiktor herbu Brochwicz (ur. 13 lutego 1847[1][2][3][4]., zm. 1907) – polski ziemianin.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Jakuba Wiktora herbu Brochwicz (1814-1887) z jego pierwszego małżeństwa z Wincentą z domu Zatorską herbu Ślepowron (1824-1847)[1][2].
Po matce był właścicielem majątków Załuż, Wujskie i Pomiarki pod Sanokiem[1]. Figurował jako ich właściciel od połowy XIX wieku[5]. Według stanu z 1895 posiadłość tabularna w Załużu była podzielona na dwa korpusy, z którego pierwszy należący do Adama Wiktora liczył 1224 morgów, w tym 409 morgów lasu[6]. Ponadto, według stanu z 1868 był właścicielem dóbr Bykowce[7].
Został wybrany Rady c. k. powiatu sanockiego z grupy większych posiadłości i był członkiem wydziału powiatowego w latach od około 1877 do około 1881[8], później ponownie był wybierany do Rady, nie pełniąc już funkcji w wydziale: od około 1881 do około 1884[9], od około 1884 do około 1888[10], od 1888 do około 1890[11], od 1896 do około 1903[12], po raz kolejny wybrany był członkiem Rady od około 1903 do około 1906 i był zastępcą członka wydziału[13], po kolejnych wyborach 29 grudnia 1906 został wybrany członkiem wydziału[14].
Był działaczem Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku, w połowie nie przyjął funkcji członka rady nadzorczej[15]. Udzielał się w działalności społecznej[16].
Jego żoną była Olga (wzgl. Aleksandra[17]) z domu Żurowska herbu Leliwa (ur. 1850, córka Teofila Żurowskiego)[2]. Ich dziećmi byli: Stefan (ur. 1883 wzgl. 1884[18], żonaty z Olgą Didur, córką Adama Didura, który był nieślubnym dzieckiem Jakuba Wiktora), Roman (1890-1917), Paweł (1893-1940)[2].
Z jego inicjatywy w 1880 wybudowano budynek szkoły w Załużu[19][20]. W 1880 ufundował kaplicę w obrębie majątku w Załużu, pełniącą funkcję zarówno świątyni, jak i grobowca rodzinnego[21]. Zmarł w 1907[2][3][22][4]. Został pochowany w krypcie ww. kaplicy (spoczęła także jego żona Olga)[21][22]. Po jego śmierci majątki Wujskie i Załuż objął jego syn, Paweł Wiktor[23].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 730.
- ↑ a b c d e Adam Wincenty Wiktor z Wiatrowic h. Brochwicz. sejm-wielki.pl. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ a b Adam Wincenty Wiktor h. Brochwicz. geni.com. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ a b Podubny 2015 ↓, s. 42.
- ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 247, 255.
•Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 249, 259.
•Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 93, 96.
•Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 217, 225.
•Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 246.
•Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 214, 222.
•Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 200, 208. - ↑ Załuż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 360 .
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 27.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 266-267.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 255-256.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 261.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 261-262. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 263-264.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 268.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 247. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 247.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 247.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 247.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 247. - ↑ Kronika. „Gazeta Przemyska”. Nr 36, s. 4, 2 września 1888.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 273-274.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 273-274. - ↑ Kronika. Wybory do Rady powiatowej. „Gazeta Sanocka”. Nr 85, s. 3-4, 15 listopada 1896.
•Kronika, Wybory do Rady Powiat. z Sanoka. „Gazeta Sanocka”. Nr 90, s. 3, 20 grudnia 1896.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 330.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 330.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 330.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 330.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 352-353.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 352-353. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 352-353.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 352-353.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 366. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 366.
•Budżet Rady powiatowej. „Gazeta Sanocka”. Nr 162, s. 1, 3 lutego 1907.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 366. - ↑ Powiatowe Tow. zaliczkowe w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 28, s. 1, 10 lipca 1904.
•Powiatowe Tow. zaliczkowe w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 31, s. 3, 31 lipca 1904. - ↑ Gajewski 2009 ↓, s. 3.
- ↑ Księga małżeństw (1912–1924). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 47 (poz. 22).
- ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 497.
- ↑ Wojciech Sołtys. Oświata ludowa w sanockiem w okresie zaborów. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. Nr 31, s. 80, 1993.
- ↑ Agata i Maciej Skowrońscy. Mieszkałam w Załużu. „Tygodnik Sanocki”. Nr 8, s. 10, 19 lutego 1999.
- ↑ a b Sabina Tworek: Kościół filialny w Załużu. korsosanockie.pl, 2016-10-09. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ a b Gajewski 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 176, 180. Zmiany (39).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiktor herbu Brochwicz. W: Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
- Benedykt Gajewski: Kaplica grobowa Wiktorów w Załużu. Sanok: 2009, s. 1-8.