Aitne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia | 9 grudnia 2001 |
Tymczasowe oznaczenie | S/2001 J 11 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 23 317 000 km[1] |
Mimośród | 0,2627[1] |
Okres obiegu | 730,12 d[1] |
Nachylenie do ekliptyki | 165,048°[1] |
Długość węzła wstępującego | 8,679°[1] |
Argument perycentrum | 99,401°[1] |
Anomalia średnia | 105,000°[1] |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa | 3 km[2] |
Masa | ~9 × 1013 kg |
Średnia gęstość | 2,6 g/cm³ |
Albedo | 0,04 |
Jasność absolutna | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
Aitne (Jowisz XXXI) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty w 2001 roku przez astronomów Scotta Shepparda, Davida Jewitta i Jana Kleynę.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa księżyca pochodzi od bogini z mitologii greckiej, Ajtne (Aitne), która była utożsamiana z wulkanem Etną. Bogini ta była również kochanką boga Zeusa (Jowisza).
Charakterystyka fizyczna
[edytuj | edytuj kod]Aitne jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na ok. 3 km. Średnia gęstość tego ciała to ok. 2,6 g/cm3, składa się ono głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22,7 magnitudo.
Aitne porusza się ruchem wstecznym w stosunku do kierunku ruchu obrotowego Jowisza. Zaliczana jest do grupy Karme.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce galileuszowe
- lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Aitne. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-24)].
- Aitne. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).