Aleksander Kotowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data urodzenia | ok. 1622 | |
Data śmierci | ||
Miejsce pochówku | Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie | |
Biskup wileński | ||
Okres sprawowania | 1685-1686 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia | 27 lutego 1673[1] | |
Sakra biskupia | brak danych |
Aleksander Kotowicz herbu Korczak (ur. ok. 1622, zm. 30 listopada 1686[2]) – biskup wileński od 9 kwietnia 1685[2], smoleński od 1673, kanclerz Akademii i Uniwersytetu Wileńskiego Towarzystwa Jezusowego w latach 1685-1686[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1644 uzyskał na Akademii Wileńskiej tytuł magistra filozofii, następnie przez kilka lat studiował teologię i prawo kanoniczne. Po przyjęciu święceń kapłańskich został kanonikiem smoleńskim. W 1652 wpisał się w poczet studentów Uniwersytetu Padewskiego. W 1657 został kanonikiem wileńskim. W 1661 mianowany scholastykiem wileńskim, pełnił funkcję oficjała w konsystorzu biskupim i audytora kurii biskupiej. Był też sekretarzem królewskim i regentem kancelarii większej litewskiej.
W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667 był w 1658 posłem Rzeczypospolitej do dowódcy rosyjskiego Jurija Aleksiejewicza Dołgorukiego. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 15 stycznia 1674 roku na sejmie konwokacyjnym[4]. W 1677 roku wyznaczony z Senatu do Trybunału Skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego[5]. W 1671 był sekretarzem moskiewskiego poselstwa Jana Krzysztofa Gnińskiego. Jako nagrodę dostał królewską nominację na biskupstwo smoleńskie. W 1679 został członkiem Trybunału Skarbowego Litewskiego.
W 1684 uzyskał królewską nominację na biskupstwo wileńskie. Kapituła wileńska nie uznała jednak tej nominacji, w 1685 uzyskał prowizję papieską i 29 września tego roku objął kanonicznie swoją diecezję. Odbył synod diecezjalny.
Napisał „Constitutiones et Decreta Synodi Dioecesis Vilnensis“ (Wilno, 1681) i „Listy pasterskie do kaznodziejów dyjecezyi wileńskiéj“ (Wilno, 1685). Większość jego dzieł była opublikowana zaraz po jego śmierci.
Pochowany w katedrze Św. Stanisława i Św. Władysława w Wilnie[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 359. (łac.)
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 416. (łac.)
- ↑ Józef Bieliński, Uniwersytet Wileński (1579-1831) T. 3, Kraków 1899-1900, s. 3.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 129.
- ↑ Volumina Legum, Petersburg 1860, s. 252.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 143.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Wasilewski, Aleksander Kotowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, 1968–1969 t. XIV s. 479.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biskup Aleksander Kotowicz (ang.)