Anacjonalizm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anacjonalizm (esperanto sennaciismo) – termin wywodzący się z ruchu Esperanto, oznaczający kosmopolityczną koncepcję polityczną łączącą niektóre lub wszystkie z następujących tendencji i idei:

• radykalny antynacjonalizm,
• uniwersalizm moralny,
• alterglobalizm,
• uznanie historycznej tendencji do zjednoczenia ludzkości przy pomocy języka,
• konieczność politycznej edukacji i organizacji proletariatu z całego świata,
• użycie esperanto jako narzędzia edukacji politycznej.

Anacjonalizm jest ideą Eugène Lantiego, założyciela Sennacieca Asocio Tutmonda (Światowy Związek Beznarodowościowy), która została opisana w jego publikacji For la Neŭtralismon! („Precz z Neutralizmem!”) w roku 1922.

• antypatriotyzm
• kosmopolityzm
• internacjonalizm

• Elsudo, V., ABC de Sennaciismo, SAT, 1924
• Lanti, E., La Laborista Esperantismo, SAT, 1928
• Ejdelman, B. kaj Nekrasov, N., Sennaciismo kaj internaciismo, 1930
• Lanti, E., Vortoj de Kamarado E. Lanti, 1931
• Lanti, E., Manifesto de la Sennaciistoj, 1931
• Lanti, E., Leteroj de E.Lanti, 1940

• Anacjonalizm. Kosmopolityzm. Antynacjonalizm.
• Frakcja Beznarodowościowa SAT. satesperanto.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-14)]. (esperanto)