Andrzej Łukoski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Łukoski

Blondyn

porucznik
Data i miejsce urodzenia	22 października 1923 Tarnopol
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1944 Warszawa, Polska
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Stanowiska	d-ca kompanii „Maciek” batalionu Zośka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, powstanie warszawskie
Odznaczenia

Andrzej Łukoski ps. „Blondyn” (ur. 22 października 1923, zm. 18 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik rezerwy, podharcmistrz, uczestnik powstania warszawskiego, dowódca 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Był synem generała brygady Kazimierza Łukoskiego – dowódcy odcinka „Słowacja” Armii Karpaty w kampanii wrześniowej, więźnia obozu w Starobielsku, zamordowanego przez NKWD w Charkowie (zbrodnia katyńska) oraz Ireny z domu Jung. Uczył się w I Korpusie Kadetów we Lwowie, następnie w gimnazjum w Stanisławowie.

Wraz z bratem Jerzym należał do żoliborskiego PET-u i z całą żoliborską drużyną wszedł do Grup Szturmowych. Ukończył drugi turnus tajnej podchorążówki z pierwszą lokatą. Był uczestnikiem wielu akcji Szarych Szeregów:

• Akcja w Celestynowie (zespół uderzeniowy)
• akcja pod Szymanowem (ostrzelanie i wykolejenie pociągu na trasie Warszawa-Berlin 22 listopada 1943 r.; brał w niej udział jako zastępca dowódcy akcji)
• akcja pod Choszczówką (dowódca akcji; wykolejenie niemieckiego pociągu na trasie Warszawa-Królewiec w nocy z 3 na 4 kwietnia 1944 r.)
• akcja polowanie (zamachy na niemieckich dygnitarzy)

W batalionie „Zośka” pełnił funkcję dowódcy 1. kompanii „Maciek”. Walczył na Woli i Starym Mieście. Zginął w walce 18 sierpnia podczas powstania warszawskiego w rejonie Arsenału, na ul. Nalewki. Miał 22 lata. Pochowany na Powązkach Wojskowych w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” (kwatera A20-5-20)^[1].

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Orderem Virtuti Militari (rozkaz Dowódcy AK nr 507 z dnia 11 sierpnia 1944). Uzasadnienie nadania mu krzyża VM brzmiało: „odznaczył się w walkach na terenie Grupy «Północ»”^[2]. Pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika.

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

• Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy , 1990. ISBN 83-06-01851-6. Brak numerów stron w książce

• Andrzej Łukoski na Murze Pamięci w Muzeum Powstania Warszawskiego