Andrzej Ujwary – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 21 sierpnia 1960 |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost | 180 cm |
Pozycja | obrońca |
Andrzej Ujwary (ur. 21 sierpnia 1960 w Nowym Targu) – polski hokeista, olimpijczyk.
Z wykształcenia mechanik. Zawodnik grający na pozycji obrońcy. Przez całą karierę zawodniczą związany z miejscowym Podhalem. Z klubem tym zdobył 3 złote i 4 srebrne medale mistrzostw Polski. W latach 1979–1986 w reprezentacji Polski wystąpił 104 razy zdobywając 2 bramki. Wystąpił w pięciu turniejach o mistrzostwo świata oraz w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid (1980) i Sarajewie (1984).
Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1].
Po 1987 wyemigrował do USA. Zamieszkał w Detroit[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985.
- ↑ Pierwszy sprawdzian Podhala. Sportowe Podhale. [dostęp 2011-08-29]. Cytat: "(...) chwalił kolejny olimpijczyk, Andrzej Ujwary, który mieszka w Detroit i wpadł odwiedzić rodzinne strony. "
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ujwary na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)].