Wiesław Tokarz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1951 |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost | 172 cm |
Pozycja | napastnik |
Odznaczenia | |
Wiesław Wawrzyniec Tokarz (ur. 10 sierpnia 1951 w Nowym Targu) – polski hokeista, olimpijczyk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent AWF w Katowicach.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Napastnik Podhala Nowy Targ, GKS Katowice, Zagłębia Sosnowiec oraz klubów niemieckich. Sześciokrotny mistrz Polski - 1971, 1972 (w barwach Podhala), 1980-1983 (w Zagłębiu). W polskiej lidze wystąpił w 407 meczach zdobywając 234 bramek.
W reprezentacji Polski zagrał 76 razy strzelając 22 gole. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo w 1972 oraz w czterech turniejach o mistrzostwo świata, w tym trzy razy w grupie A (1973, 1974, 1975).
Jego brat Leszek został również hokeistą i olimpijczykiem z Sapporo.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (2005)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Wiesław Tokarz – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).