Angela Rayner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Angela Rayner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1980
Stockport

Wicepremier Wielkiej Brytanii,
Okres

od 5 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Oliver Dowden

Minister ds. wyrównywania szans, mieszkalnictwa i społeczności lokalnych
Okres

od 5 lipca 2024
do 9 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Michael Gove

Następca

zniesienie urzędu

Minister ds. spraw mieszkalnictwa, społeczności i samorządów lokalnych
Okres

od 9 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

powołanie urzędu

Poseł do Izby Gmin z okręgu Ashton-under-Lyne
Okres

od 7 maja 2015

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

David Heyes(inne języki)

Strona internetowa

Angela Rayner de domo Bowen (ur. 28 marca 1980 w Stockport) – brytyjska polityczka Partii Pracy, działaczka związków zawodowych pracowników opieki społecznej. Od lipca 2024 minister ds. spraw mieszkalnictwa, społeczności i samorządów lokalnych oraz wicepremier Wielkiej Brytanii w gabinecie Keira Starmera.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość, wykształcenie i wczesna działalność

[edytuj | edytuj kod]

Wychowała się na osiedlu komunalnym w Stockport w aglomeracji Manchesteru. Przerwała edukację w wieku 16 lat będąc w ciąży z pierwszym synem[1]. W 2022 roku w wywiadzie dla Finacial Times opisała się z tamtego czasu jako „osobę zupełnie bez kwalifikacji”, a matkę jako „analfabetkę cierpiącą na chorobę afektywną dwubiegunową[2]. Doświadczenia podczas opieki nad matką skłoniły ją, po urodzeniu syna, do podjęcia studiów niestacjonarnych z języka migowego i opieki społecznej w Stockport College[3]. Po ich ukończeniu podjęła pracę jako opiekunka osób starszych w Stockport Metropolitan Borough Council[4]. Niedługo potem została reprezentantką związku zawodowego pracowników socjalnych w Stockport. Wybrano ją na koordynatorkę związku zawodowego Unison w północno-zachodniej Anglii[5].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy zdobyła mandat do Izby Gmin w 2015 roku. Jest pierwszą kobietą w historii wybraną do Izby Gmin z okręgu Ashton-under-Lyne[5][6]. W tym samym okręgu uzyskiwała reelekcje poselskie podczas wyborów w 2017, 2019 i 2024[7]. Od 2016, będąc posłanką pełniła również funkcje ministry ds. emerytur, a następnie ministry ds. edukacji, kobiet i równości w gabinecie cieni Partii Pracy, kierowanym wówczas przez Jeremy’ego Corbyna[8]. 4 kwietnia 2020 roku została wybrana na wiceprzewodniczącą (ang. deputy leader) Partii Pracy[1]. Objęła wtedy stanowisko sekretarza ds. przyszłości pracy w gabinecie cieni Keira Starmera, a 4 września 2023 została sekretarzem partii ds. awansów oraz wicepremierem w tym samym gabinecie cieni[9].

5 lipca 2024 weszła w skład gabinetu utworzonego przez Keira Starmera, jako wicepremier oraz minister ds. wyrównywania szans, mieszkalnictwa i społeczności[10]. 9 lipca 2024 objęła nowo utworzone stanowisko ministra ds mieszkalnictwa, społeczności i samorządów lokalnych[11].

Określa się jako „socjalistka lecz nie corbinistka”, co ma podkreślać jej dystans do postulatów frakcji byłego przewodniczącego Partii Pracy Jeremy’ego Corbyna w toczącej się w ostatnich latach debacie nad przyszłością brytyjskiej lewicy[12][13].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2010–2020 była żoną działacza związku zawodowego Unison – Marka Raynera. Ma trzech synów. W 2017 roku, w wieku 37 lat, została babcią[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Who is Labour's new deputy leader Angela Rayner? [online], 4 kwietnia 2020 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  2. Louise Carpenter, Angela Rayner is now one of Britain’s most powerful women – underestimate her at your peril [online], www.telegraph.co.uk, 5 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  3. Joseph Timan, Angela Rayner's real life story and her remarkable rise to power [online], Manchester Evening News, 5 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  4. Jitendra Joshi, Martha Gill, Tamara Davison, Who is Angela Rayner? Northern MP becomes Deputy Prime Minister [online], Evening Standard, 5 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  5. a b W wieku 16 lat porzuciła szkołę. Kim jest nowa wicepremier Wielkiej Brytanii? [online], www.tvp.info [dostęp 2024-07-27] (pol.).
  6. Tameside MBC Development Team, Election results for Ashton-under-Lyne, 7 May 2015 [online], tameside.moderngov.co.uk, 7 maja 2015 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  7. MPs and Lords. Angela Rayner. Parliamentary career [online], www.parliament.uk [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  8. Angela Rayner appointed shadow education secretary, „BBC News”, 1 lipca 2016 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  9. Angela Rayner handed new role as Keir Starmer reshuffles top team [online], 4 września 2023 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  10. Angela Rayner appointed Britain's new deputy Prime Minister [online], Reuters, 5 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  11. Who is new housing secretary Angela Rayner? [online], Inside Housing [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  12. The Rt Hon Angela Rayner MP [online], GOV.UK [dostęp 2024-07-09] (ang.).
  13. Angela Rayner: ‘Normally I say, “play the ball not the man”. But Boris was literally the ball and the man’ [online], www.ft.com [dostęp 2024-07-09].
  14. Angela Rayner: The story behind the UK's new deputy prime minister [online], Sky News [dostęp 2024-07-09] (ang.).