Lisa Nandy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lisa Nandy

Lisa Nandy (2024)
Pełne imię i nazwisko	Lisa Eva Nandy
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1979 Manchester
Minister kultury, mediów i sportu
Okres	od 5 lipca 2024
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Lucy Frazer(inne języki)
Poseł do Izby Gmin z okręgu Wigan(inne języki)
Okres	od 6 maja 2010
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Neil Turner(inne języki)
Multimedia w Wikimedia Commons

Lisa Eva Nandy (ur. 9 sierpnia 1979 w Manchesterze^[1][2]) – brytyjska polityczka, członkini Partii Pracy. Od 2024 minister kultury, mediów i sportu. Od 2010 posłanka do Izby Gmin.

Jest córką Dipaka Nandy'ego(inne języki), pochodzącego z Kalkuty wykładowcy literatury angielskiej i Luise Fitzwalter (pracowniczki socjalnej, a następnie producentki programów telewizyjnych)^[1][2]. Jej dziadkiem od strony matki był Frank Byers(inne języki) – polityk Partii Liberalnej, poseł do Izby Gmin (1945–1950), od 1964 par dożywotni oraz lider liberałów w Izbie Lordów w latach 1967–1984^[3].

Ukończyła studia politologiczne: pierwszego stopnia na Uniwersytecie w Newcastle oraz studia magisterskie w Birkbeck College na Uniwersytecie Londyńskim^[4]. Pracowała następnie jako asystentka Neila Gerrarda(inne języki) (laburzystowskiego posła do Izby Gmin z okręgu wyborczego Walthamstow) oraz organizacjach dobroczynnych (m.in. działających na rzecz dzieci i młodzieży oraz świadczącym pomoc osobom bezdomnym)^[5].

Od 2006 do 2010 była radną londyńskiej gminy Hammersmith and Fulham^[6]. W 2010 z powodzeniem kandydowała do Izby Gmin w okręgu wyborczym Wigan(inne języki)^[7]. Była ponownie wybierana z tego okręgu w latach: 2015, 2017, 2019 i 2024^[8]. Od 2013 pełniła niższe funkcje gabinecie cieni Jeremy'ego Corbyna (kolejno: zastępcy ministra edukacji, ministra w urzędzie gabinetu oraz sekretarza stanu ds. energii i zmian klimatycznych)^[8]. 27 czerwca 2016 zrezygnowała z tego ostatniego stanowiska, w proteście przeciwko przywództwu Corbyna w Partii Pracy^[9]. W tym samym roku kierowała kampanią Owena Smitha, w wewnątrzpartyjnych wyborach na stanowisko lidera Partii Pracy^[10]. W kolejnych wyborach lidera (w 2020), zgłosiła własną kandydaturę^[3]. Otrzymała w nich 16,2% głosów, zajmując trzecie miejsce – za Keirem Starmerem i Rebeką Long-Bailey(inne języki)^[11]. Od 5 kwietnia 2020 wchodziła w skład nowo utworzonego przez Starmera gabinetu cieni. Początkowo piastowała w nim funkcję ministra spraw zagranicznych (do 29 listopada 2021)^[12], a następnie ministra ds. mieszkalnictwa, społeczności i samorządów lokalnych^[13]. Od 4 września 2023 była zastępcą ministra spraw zagranicznych ds. rozwoju międzynarodowego (z prawem uczestnictwa w posiedzeniach gabinetu cieni)^[14].

5 lipca 2024, po wygranych przez Partię Pracy wyborach parlamentarnych, objęła urząd ministra kultury, mediów i sportu w gabinecie Keira Starmera^[15].

Jest zamężna z Andym Collisem – pracownikiem public relations, z którym ma syna urodzonego w 2015^[1][4][16].

• Strona rządowa
• Strona parlamentarna
• Strona prywatna