L-Arginina
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | kwas 2-amino-5-guanidynopentanowy | Inne nazwy i oznaczenia | farm. | łac. argininum, arginini aspartas (asparaginian argininy), arginini hydrochloridum (chlorowodorek argininy) | inne | Arg, R | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C6H14N4O2 |
Masa molowa | 174,20 g/mol |
Wygląd | biały lub prawie biały krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy |
Identyfikacja |
Numer CAS | 74-79-3 7675-83-4 (asparaginian) 1119-34-2 (chlorowodorek) |
PubChem | 6322 |
DrugBank | DB00125 |
|
|
|
Podobne związki |
Pochodne | cytrulina, fosfoarginina (fosfagen bezkręgowców) |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC | A05BA01, B05XB01, V03AF11 |
|
Uwagi terapeutyczne | | Drogi podawania | doustnie, dożylnie | |
|
Arginina, skr. Arg, R – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów kodowanych przez DNA. Obecność grupy guanidynowej w cząsteczce jest przyczyną jej zasadowego charakteru. W organizmach żywych uczestniczy w przemianach azotowych: przenoszeniu azotu w mocznikowym cyklu Krebsa oraz w syntezie kreatyniny[1][4][5]. Występuje naturalnie w białkach jąder komórkowych i komórek rozrodczych[1] (histonach[6]). Stanowi około 80% białka protaminy[4]. Bywa zaliczana do aminokwasów endogennych[6][7] lub egzogennych[8]. Jest też określana jak „względnie egzogenna”. Poziom jej biosyntezy jest zależny od spożywania wystarczających ilości jej naturalnych prekursorów – proliny i kwasu glutaminowego[9].
- ↑ a b c Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 40, ISBN 83-7183-240-0 .
- ↑ a b c d Arginine, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2022-02-06] (ang.).
- ↑ L-Arginina, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 16 stycznia 2020, numer katalogowy: 11009 [dostęp 2022-02-06] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Encyklopedia popularna, Tom I. Wyd. II. Warszawa: PWN, 1983, s. 141. ISBN 83-01-00000-7.
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 21, ISBN 978-83-01-16529-1 .
- ↑ a b Mała encyklopedia medycyny, Tom I. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 53. ISBN 83-01-08835-4.
- ↑ Arginina. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2012-05-17].
- ↑ Lubert Stryer: Biochemia. Wyd. 1. Warszawa: PWN, 1986, s. 505. ISBN 83-01-00140-2.
- ↑ P.J. Reeds. Dispensable and indispensable amino acids for humans. „J Nutr”. 130 (7), s. 1835S-1840S, 2000. PMID: 10867060.
B05: Preparaty krwiozastępcze i roztwory do wlewów
B05A – Krew i preparaty krwiopochodne | B05AA – Preparaty krwiozastępcze i frakcje białkowe osocza | |
---|
B05AX – Inne preparaty krwiopochodne | |
---|
|
---|
B05B – Roztwory do wlewów dożylnych | B05BA – Roztwory do żywienia pozajelitowego | |
---|
B05BB – Roztwory wpływające na równowagę elektrolitową | |
---|
B05BC – Roztwory wywołujące diurezę osmotyczną | |
---|
|
---|
B05C – Roztwory do płukania | B05CA – Środki przeciwinfekcyjne | |
---|
B05CB – Roztwory soli | |
---|
B05CX – Inne roztwory do płukania | |
---|
|
---|
B05X – Dożylne roztwory uzupełniające | B05XA – Roztwory elektrolitowe | |
---|
B05XB – Aminokwasy | |
---|
B05XX – Inne uzupełniające roztwory dożylne | |
---|
|
---|
V03: Pozostałe środki lecznicze
V03AB – Odtrutki | |
---|
V03AC – Czynniki wiążące żelazo | |
---|
V03AE – Leki stosowane w leczeniu hiperkaliemii i hiperfosfatemii | |
---|
V03AF – Leki zmniejszające toksyczność leków przeciwnowotworowych | |
---|
V03AG – Leki stosowane w hiperkalcemii | |
---|
V03AH – Leki stosowane w hipoglikemii | |
---|
V03AN – Gazy medyczne | |
---|
V03AX – Inne produkty terapeutyczne | |
---|
V03AZ – Leki hamujące przewodzenie nerwowe | |
---|