Bigwanty – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bigwanty, XVI w.

Bigwanty (z niem. Beyngewand) – zespół elementów zbroi płytowej chroniący nogi[1]. Składał się z: nabiodrków, nakolanków, nagolennic i trzewików. Termin był używany w Polsce już w XV wieku[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Nawrat: Muzealnik – manager w Skansenie: instalacja rekonstruktorska Bitwy o Visby jako el ement wystawy autorskiej.. kapitula.com.pl, 2009. s. 27. [dostęp 2018-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (pol.).
  2. Słownik etymologiczny języka polskiego/bigwanty. pl.wikisource.org. [dostęp 2018-03-16]. (pol.).
  3. Andrzej Swaryczewski: Płatnerze krakowscy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 46-47. ISBN 83-01-07271-7.