Bitwa pod Lipą – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Lipą – bitwa stoczona w czasie powstania styczniowego 15 lutego 1864 roku w okolicach miejscowości Lipa pod Głowaczowem przez oddział Dzieci Warszawskich Pawła Gąsowskiego z oddziałem wojsk rosyjskich dowodzonych przez podpułkownika Zankisowa^[1].

Nad ranem 15 lutego zmęczony oddział polskich powstańców w sile około 200 ludzi został zaatakowany przez 140 kozaków i pluton strzelców rosyjskich. Po odparciu ataku kozaków^[2], powstańcy, rozrzuceni w tyralierę ulegli nacierającej piechocie rosyjskiej. Rozbiciu uległa także jazda polska. Zabitych zostało przeszło 40 powstańców, rannych 87, a wziętych do niewoli 14. Dziesięciu Rosjan zostało rannych, w tym sam Zankisow.

Na cmentarzu grzebalnym w Głowaczowie znajduje się mogiła i pomnik poległych podczas bitwy powstańców^[3], ufundowany przez Antoniego Lipca w 1993 roku^[4].

• Stanisław Zieliński, Bitwy i potyczki 1863-1864, Rapperswil 1913