Bromizowal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bromizowal
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H11BrN2O2

Masa molowa

223,07 g/mol

Wygląd

biały krystaliczny proszek o słabym zapachu[1]

Identyfikacja
Numer CAS

496-67-3

PubChem

2447

DrugBank

DB13370

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05 CM03

Bromizowal (łac. Bromisovalum) – organiczny związek chemiczny, ureid kwasu α-bromoizowalerianowego. Wprowadzony do lecznictwa w 1906 roku przez firmę Knoll pod nazwą handlową Bromural. Działanie farmakologiczne związku jest zależne od dawki – silnie uspokajające (dawki 0,2–0,3 g) lub nasenne (dawki 0,6–0,9 g)[1]. W działaniu podobny do karbromalu. Bromural odegrał bardzo dużą rolę w lecznictwie. Był jednym z najczęściej stosowanych środków sedatywno-hipnotycznych do czasu wprowadzenia benzodiazepin i innych nowszych leków.[potrzebny przypis] Obecnie jego znaczenie lecznicze ze względu na znaczną toksyczność jest bardzo niewielkie. Podobnie jak karbromal, jako środek uspokajający stosowany jest rzadko, jako środek nasenny praktycznie już nieużywany. Ponadto bromural był składową wielu złożonych środków przeciwbólowych.

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]

Polska

[edytuj | edytuj kod]

Dawniej bromural był w Polsce dostępny w postaci tabletek 0,3 g oraz substancji do receptury aptecznej – wytwórcą były ówczesne Starogardzkie Zakłady Farmaceutyczne Polfa. Wchodził także w skład wielu preparatów złożonych, np. Brominal tabl. (bromural 0,3 g + teobromina 0,3 g + fenobarbital 0,015 g), Bromidon tabl. (bromural 0,25 g + fenacetyna 0,3 g + kofeina 0,025 g + fenobarbital 0,015 g).

Dostępne na świecie

[edytuj | edytuj kod]
  • Bromisovalum 10 g – subst. do receptury aptecznej / Tamda A.S. Olomouc – Czechy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Farmakopea Polska IV, Ministerstwo Zdrowia, t. 1, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1965, s. 1393, OCLC 603050816.
  2. a b c d CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 3-16, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
  3. a b c Bromisoval, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Chodkowski: Mały Słownik Chemiczny. 1967.
  • Leki Współczesnej Terapii. Wyd. XII, 1996.
  • Piotr Kubikowski (red.): Poradnik Terapeutyczny. Wyd. II. PZWL, 1969.
  • Piotr Kubikowski (red.): Poradnik Terapeutyczny. Wyd. III. PZWL, 1975.
  • Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński: Leksykon Leków. PZWL, 1991.
  • Świadectwo Rejestracji MZiOS Nr- R/0447 (Milocardin)
  • Charakterystyka Produktu Leczniczego (Milocardin)