Bromokryptyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bromokryptyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (6aR,9R)-5-bromo-N-[(2R,5S,10aS,10bS)-10b-hydroksy-2-(1-metyloetylo)-5-(2-metylopropylo)-3,6-dioksooktahydro-8H-oksazolo[3,2-a]pirolo[2,1-c]pirazyn-2-ylo]-7-metylo-4,6,6a,7,8,9-heksahydroindolo[4,3-fg]chinolino-9-karboksyamid Inne nazwy i oznaczenia farm. Bromocriptini mesilas inne 2-bromo-L-ergokryptyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C32H40BrN5O5
Masa molowa	654,59 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	25614-03-3 22260-51-1 (mezylan)
PubChem	31101
DrugBank	DB01200
SMILES CC(C)CC1C(=O)N2CCCC2C3(N1C(=O)C(O3)(C(C)C)NC(=O)C4CN(C5CC6=C(NC7=CC=CC(=C67)C5=C4)Br)C)O
InChI InChI=1S/C32H40BrN5O5/c1-16(2)12-24-29(40)37-11-7-10-25(37)32(42)38(24)30(41)31(43-32,17(3)4)35-28(39)18-13-20-19-8-6-9-22-26(19)21(27(33)34-22)14-23(20)36(5)15-18/h6,8-9,13,16-18,23-25,34,42H,7,10-12,14-15H2,1-5H3,(H,35,39)/t18-,23-,24+,25+,31-,32+/m1/s1 InChIKey OZVBMTJYIDMWIL-AYFBDAFISA-N
Właściwości Gęstość 1,52 g/cm³ (20 °C)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 0,13 mg/l[1] logP 5,15 Zasadowość (pKb) 7,38
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki). Dawka śmiertelna LD50 >800 mg/kg (mysz, doustnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	G02 CB01 N04 BC01
Farmakokinetyka Działanie przeciwparkinsonowe Procent wchłaniania 28% (doustnie) Biodostępność 6% (doustnie) Okres półtrwania 2–8 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 90–96% Metabolizm wątrobowy Wydalanie z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Bromokryptyna (łac. Bromocriptinum) – półsyntetyczna pochodna alkaloidu sporyszu: ergokryptyny.

Lek ten stosowany jest w leczeniu mlekotoku, ponieważ hamuje wydzielanie prolaktyny, jak również w hipogonadyzmie wtórnym na tle podwyższonego poziomu prolaktyny. Jest agonistą receptorów dopaminergicznych D₂ i w związku z tym stosowany jest w leczeniu choroby Parkinsona^[2]. Hamuje także wydzielanie hormonu wzrostu, stąd zastosowanie w akromegalii^[3].

• Bromocorn
• Bromergon
• Parlodel
• Pseudogravin

Bromokryptyna może wywoływać splątanie, omamy, urojenia, hipotensję ortostatyczną^[4], przekrwienie błony śluzowej nosa, nudności, wymioty, napady senności lub snu i pogarszać objawy psychotyczne^[5][6].

• kabergolina