Curtiss JN-4 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Curtiss JN-4
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Curtiss

Typ

samolot treningowy

Konstrukcja

dwupłatowiec

Załoga

2 pilotów

Historia
Lata produkcji

1915 – ?

Dane techniczne
Napęd

1× Curtiss OX-5

Moc

90 KM (67kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,3 m

Długość

8,33 m

Wysokość

3,01 m

Powierzchnia nośna

32,7m²

Masa
Własna

630 kg

Osiągi
Prędkość maks.

121 km/h

Pułap

1980 m

Dane operacyjne
Rzuty
Rzuty samolotu

Curtiss JN-4 (znany również jako Curtiss Jenny) – dwupłatowy samolot treningowy i bojowy produkowany podczas I wojny światowej przez firmę Curtiss z Hammondsport w Nowym Jorku, później Curtiss Aeroplane and Motor Company. Firma połączyła w nim najlepsze cechy modeli J i N, i w 1915 r. zaczęła produkować nowy samolot o oznaczeniu JN czyli „Jenny”. Samolot ten odznaczał się dobrą zwrotnością i posiadał miejsce dla dwóch pilotów. Wyprodukowano ok. 6813 samolotów tego typu w różnych wersjach i po zakończeniu I wojny światowej setki tych maszyn sprzedano dla lotnictwa cywilnego, gdzie używano ich aż do 1930 roku.

Obecnie w Polsce latają dwie repliki tego samolotu o nr rej. SP-SHUF i SP-SWAR.

Replika Curtiss Jenny Marka Szufy na pokazach w Płocku

Użytkownicy wojskowi

[edytuj | edytuj kod]

Użytkownicy cywilni

[edytuj | edytuj kod]