Czapski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czapski – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Leliwa, nadany w zaborze pruskim.

W polu błękitnym nad półksiężycem złotym rogami do góry – sześciopromienna gwiazda złota. Nad tarczą w koronie hrabiowskiej na pawim ogonie taki sam półksiężyc i gwiazdy.

Według Adama Amilkara Kosińskiego herb nadany został w 1804 generałom Mikołajowi i Józefowi braciom Czapskim, przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III^[1].

• Czapscy herbu Leliwa

• Hutten-Czapski – herb hrabiowski (zabór rosyjski)

• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 82.
• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 48.

• Herb Czapski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla