Pawłowski III – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pawłowski III (Pawłowski III cz. Leliwa odm.) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Juliusz Karol Ostrowski blazonuje herb następująco[1][2]:
Na tarczy – między sześciopromienną gwiazdą i półksiężycem – pas poprzeczny. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Labry.
Istnieje rozbieżność w nazwie tego herbu u Ostrowskiego – autor w części I swojej książki (wizerunki herbów) nazywa ten herb Pawłowski III[1], natomiast w części II (opisy herbów) – Pawłowski II[2]. Zamieszczony wizerunek herbu odbiega także od opisu – półksiężyc jest tu z twarzą[1].
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Herb miał przysługiwać Pawłowskim prawdopodobnie herbu Leliwa polskiego pochodzenia na Śląsku, w Czechach i dawniej w poznańskiem. Rodzina ta miała też otrzymać tytuł baronów czeskich (zobacz herb Pawłowski IV)[2].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Herb ten przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Pawłowski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 431.
- ↑ a b c Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 256.