Gołuchowski (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gołuchowski – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Leliwa, nadany w zaborze austriackim.

Opis stworzony zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Na tarczy ściętej, w polu górnym złotym – orzeł dwugłowy czarny o językach czerwonych, z mieczem i berłem złotym w szponie prawym, z jabłkiem złotym w szponie lewym; nad głowami korona cesarska czerwona z kabłąkiem złotym; na piersi cyfra cesarska I(osepho) II; w polu dolnym, błękitnym, półksiężyc złoty, nad którym takaż gwiazda. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie z klejnotem: ogon pawi z półksiężycem i gwiazdą jak na tarczy. Labry z prawej strony czarne, z lewej błękitne – podbite złotem.

Herb nadany został 17 czerwca 1783 Józefowi Wincentemu Gołuchowskiemu z predykatem hoch- und wohlgeboren (wysoko urodzony i wielmożny) przez cesarza Józefa II Habsburga. Obdarowany był posłem sandeckim i podczaszym chełmskim. Podstawą nadania było stwierdzone pochodzenie szlacheckie oraz dygnitarze powiatowi wśród przodków.

Jedna rodzina herbownych:

graf von Gołuchowski.

• Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 143-144. ISBN 978-83-7181-597-3.
• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 156.
• Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 92.

• Herb Gołuchowski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
• Elektroniczna wersja monografii Kosińskiego. wawrzak.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-04)].