Czynnik von Willebranda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Model wstążkowy białka von Willebranda

Czynnik von Willebranda, VWF (z ang. von Willebrand factor) – niezbędny składnik krwi biorący udział w procesie jej krzepnięcia, duża glikoproteina zbudowana z kilku podjednostek kodowanych przez gen położony na chromosomie 12.

Czynnik von Willebranda jest niezbędny dla adhezji płytek do kolagenu w miejscu uszkodzonego naczynia. We krwi łączy się z czynnikiem VIII, chroniąc go przed przedwczesną degradacją. Niedobór tego białka powoduje wystąpienie choroby von Willebranda, a także może wywołać objawy niedoboru czynnika VIII.

Czynnik von Willebranda może być przydatnym wskaźnikiem w ocenie klinicznej i prowadzeniu leczenia pacjentów przed planowanymi chirurgicznymi lub przezskórnymi zabiegami na zastawkach sercowych[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Felice Gragnano i inni, Von Willebrand Factor as a Novel Player in Valvular Heart Disease: From Bench to Valve Replacement, „Angiology”, 69 (2), 2018, s. 103–112, DOI10.1177/0003319717708070, PMID28481153 (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]