David Jacobs – Wikipedia, wolna encyklopedia

David Jacobs
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1888
Cardiff

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1976
Llandudno

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Sztokholm 1912 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)

David William Jacobs (ur. 30 kwietnia 1888 w Cardiff, zm. 6 czerwca 1976 w Llandudno[1]) – brytyjski lekkoatleta sprinter, mistrz olimpijski ze Sztokholmu z 1912.

Był Walijczykiem. Choć zdobył wiele tytułów w mistrzostwach Walii, nigdy nie udało mu się zostać mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA). Był w tych mistrzostwach drugi w biegu na 220 jardów w 1912[2] i w biegu na 440 jardów w 1913[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie startował w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów, odpadając w półfinałach. Sukces odniósł za to w sztafecie 4 × 100 m, w której wraz z kolegami (byli to Henry Macintosh, Victor d’Arcy i William Applegarth) najpierw awansował do finału po dyskwalifikacji sztafety Stanów Zjednoczonych za przekazanie pałeczki poza strefą zmian, a później w finale zdobył złoty medal[1].

Chociaż mieszkał później w Londynie, zmarł w 1976 podczas wakacji w Walii. Był wówczas najstarszym żyjącym brytyjskim mistrzem olimpijskim[1].

Rekordy życiowe[1]:

  • 100 y – 10,0 s. (1912)
  • 100 m – 10,8 s. (1912)
  • 200 m – 21,9 s. (1912)
  • 220 y – 22,0 s. (1912)
  • 440 y – 49,9 s. (1913)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d David Jacobs [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-28] (ang.).
  2. AAA and National Championships Medallists – 220 yards and 200 metres [online], nuts.org.uk [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  3. AAA and National Championships Medallists – 440 yards and 400 metres [online], nuts.org.uk [dostęp 2021-05-11] (ang.).