Etiuda op. 25 nr 2 (Chopin) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Początek Etiudy

Etiuda f-moll op. 25 nr 2 – druga z drugiego zbioru Etiud Fryderyka Chopina.

Została skomponowana na fortepian w 1836. Dedykowana hr. Marii d'Agoult, kochance Liszta (à Madame la Comtesse d'Agoult), jak cały opus 25.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

lista dzieł Fryderyka Chopina

Etiuda op. 25 nr 2

1591KB

p
d
e

Dzieła Fryderyka Chopina

op. 10	C-dur nr 1 a-moll nr 2 E-dur nr 3 cis-moll nr 4 Ges-dur nr 5 es-moll nr 6 C-dur nr 7 F-dur nr 8 f-moll nr 9 As-dur nr 10 Es-dur nr 11 c-moll nr 12 (Rewolucyjna)
op. 25	As-dur nr 1 f-moll nr 2 F-dur nr 3 a-moll nr 4 e-moll nr 5 gis-moll nr 6 cis-moll nr 7 Des-dur nr 8 Ges-dur nr 9 h-moll nr 10 a-moll nr 11 c-moll nr 12

Trois Nouvelles Études

f-moll nr 1
As-dur nr 2
Des-dur nr 3

c-moll op. 1
F-dur op. 5
Es-dur op. 16
C-dur na dwa fortepiany op. posth. 73

Sonaty fortepianowe

Grande Valse Brillante Es-dur op. 18
Valses brillantes op. 34
As-dur op. 42
op. 64
op. posth. 69
op. posth. 70
op. posth.

Koncerty fortepianowe

Inne utwory
na fortepian i orkiestrę

Utwory kameralne

Inne utwory

Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Etiuda_op._25_nr_2_(Chopin)&oldid=72528924”