Ballada op. 47 (Chopin) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ballada wykonaniu Marty Goldstein (fortepian Érarda, 1851)
Ballada As-dur op. 47 – trzecia ballada na fortepian skomponowana przez Fryderyka Chopina. Utwór powstał latem 1841 podczas pobytu autora u George Sand; dedykowany został Pauline de Noailles[1]. Ballada ukazała się nakładem wydawnictwa Schlesingera w Paryżu (1841) oraz w Londynie nakładem Chritiana Rudolfa Wessela (1842). Czas trwania utworu wynosi ok. 7,5 minuty[2].
Charakter kompozycji jest pogodny[2], co odróżnia ten utwór od dwóch poprzednich ballad Chopina[1]. Jan Kleczyński upatrywał źródło inspiracji Chopina w „Świteziance” Adama Mickiewicza. Zygmunt Noskowski wskazywał natomiast natchnienie wieszem Heinricha Heinego „Die Lore-Ley”[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mieczysław Tomaszewski, Ballada As-dur op. 47, [w:] Fryderyka Chopina Dzieła Wszystkie [online], Chopin.nifc.pl .
- ↑ a b Marcin Tadeusz Łukaszewski: Przewodnik po muzyce fortepianowej. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 246. ISBN 978-83-224-0948-0. OCLC 883554531.
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):