Fryderyk III Oldenburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fryderyk III Oldenburg

król Danii i Norwegii
Okres	od 1648 do 9 lutego 1670
Dane biograficzne
Dynastia	Oldenburgowie
Data urodzenia	18 marca 1609
Data śmierci	9 lutego 1670
Ojciec	Chrystian IV Oldenburg
Matka	Anna Katarzyna Hohenzollern
Żona	Zofia Amelia brunszwicka
Dzieci	Chrystian V, Anna Zofia, Frederyka Amalia, Wilhelmina Ernestyna, Fryderyk, Jerzy, Ulryka Eleonora, Dorota Juliana
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Fryderyk III (ur. 18 marca 1609, zm. 9 lutego 1670) – władca Danii i Norwegii oraz Grenlandii i Islandii. Panował w latach 1648–1670.

Za jego panowania Dania straciła Skanię (na podstawie traktatu w Roskilde), co uniemożliwiło jej zamykanie cieśnin i tym samym Bałtyku.

W 1660 w wyniku zamachu stanu zniósł tron elekcyjny, wprowadzając monarchię dziedziczną – pierwszy podstawowy krok w budowie absolutyzmu.

W 1643 poślubił Zofię Amelię brunszwicką; mieli ośmioro dzieci:

• Chrystiana V (1646–1699), kolejnego króla Danii,
• Annę Zofię (1647–1717), żonę elektora Saksonii Jana Jerzego III, matkę króla Polski Augusta II Mocnego,
• Frederykę Amalię (1649–1704), żonę księcia Holstein-Gottorp Chrystiana Albrechta,
• Wilhelminę Ernestynę (1650–1706), żonę elektora Palatynatu Karola II,
• Fryderyka (1651–1652),
• Jerzego (1653–1708), brytyjskiego księcia-małżonka, męża królowej Anny Stuart,
• Ulrykę Eleonorę (1656–1693), żonę króla Szwecji Karola XI,
• Dorotę Julianę (1657–1658).