Olaf I Głód – Wikipedia, wolna encyklopedia

Olaf I Głód
Ilustracja
król Danii
Okres

od 1086
do 18 sierpnia 1095

Poprzednik

Kanut IV Święty

Następca

Eryk I Zawsze Dobry

Jarl Szlezwika
Okres

od 1058
do 18 sierpnia 1095

Następca

Kanut Lavard

Dane biograficzne
Dynastia

Estrydsenidzi

Data śmierci

18 sierpnia 1095

Ojciec

Swen II Estrydsen

Żona

Ingegerda norweska

Olaf I Głód, duń. Oluf 1. Hunger, (zm. 18 sierpnia 1095) – król Danii w latach 1086–1095. Nieślubny syn króla Danii Swena Estrydsena. Jego przydomek związany jest z faktem, że na czas jego rządów przypada kilkuletni okres nieurodzaju, skutkujący głodem w Danii.[potrzebny przypis]

Poślubił norweską księżniczkę Ingegardę, córkę króla Norwegii Haralda III Surowego. Małżeństwo było bezpotomne, po śmierci Olafa wdowa po nim poślubiła króla Szwecji Filipa.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]