Gianluigi Buffon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gianluigi Buffon

Gianluigi Buffon (2016)
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1978 Carrara
Wzrost	192 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata Klub 1984–1986 Canaletto 1986–1990 Perticata 1990–1991 Bonascola 1991–1995 Parma Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1995–2001 Parma 168 (0) 2001–2018 Juventus 509 (0) 2018–2019 Paris Saint-Germain 17 (0) 2019–2021 Juventus 17 (0) 2021–2023 Parma 43 (0) W sumie: 754 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1993–1994  Włochy U-16 3 (0) 1995  Włochy U-17 3 (0) 1994–1995  Włochy U-18 3 (0) 1995–1997  Włochy U-21 11 (0) 1997  Włochy U-23 4 (0) 1997–2018  Włochy 176 (0) W sumie: 200 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata złoto Niemcy 2006 Mistrzostwa Europy srebro Polska/Ukraina 2012 Puchar Konfederacji brąz Brazylia 2013 Igrzyska śródziemnomorskie złoto Włochy 1997 Mistrzostwa Europy U-21 złoto Hiszpania 1996 Mistrzostwa Europy U-17 srebro Turcja 1993
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gianluigi Buffon (ur. 28 stycznia 1978 w Carrarze) – włoski piłkarz, który występował na pozycji bramkarza.

W latach 1997–2018 reprezentant Włoch. Jest rekordzistą pod względem liczby występów w reprezentacji ze 176 meczami. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2006, srebrny medalista Mistrzostw Europy 2012, brązowy medalista Pucharu Konfederacji 2013. Uczestnik Mistrzostw Świata 1998, 2002, 2010 i 2014, a także Mistrzostw Europy 2004, 2008 i 2016.

Karierę piłkarską rozpoczynał w 1995 w zespole AC Parma. Rozegrał dla niego 168 spotkań, po czym w 2001 za 52 miliony dolarów odszedł do Juventusu. Kwota transferu była najwyższą w historii futbolu wydaną na bramkarza.

Gianluigi Buffon rozegrał 176 meczów w reprezentacji Włoch. Pięć razy uczestniczył w finałach mistrzostw świata (w 1998 był rezerwowym), cztery razy w finałach mistrzostw Europy, a także brał udział w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996. Zdobywca złotego medalu Mistrzostw Świata 2006 w Niemczech oraz srebra Mistrzostw Europy w 2012 w Polsce i na Ukrainie.

Od lat uznawany za jednego z najlepszych bramkarzy świata. Trafił na listę Pelégo 100 czołowych piłkarzy na stulecie istnienia federacji FIFA. Federacja europejska wybrała go bramkarzem roku 2003 oraz najlepszym golkiperem Ligi Mistrzów sezonu 2002/2003. Został wybrany najlepszym bramkarzem Mistrzostw Świata w 2006 w Niemczech oraz zajął drugie miejsce w klasyfikacji Złotej Piłki w 2006 – wyprzedził go tylko Fabio Cannavaro.

W 2009 uznany przez Międzynarodową Federację Historyków i Statystyków Futbolu najlepszym bramkarzem dekady.

Ostatni mecz dla reprezentacji Włoch rozegrał 13 listopada 2017 na San Siro podczas drugiego, zremisowanego wynikiem 0:0 meczu barażowego z reprezentacją Szwecji, w wyniku czego Włosi pierwszy raz od 1958 nie zakwalifikowali się na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej (pierwszy mecz zakończył się wynikiem 1:0 dla Szwecji), jednakże w marcu 2018 wrócił na krótko do kadry.

6 lipca 2018 ogłoszono, że zawodnik podpisał roczny kontrakt z Paris Saint-Germain^[1]. Odgrywał tam rolę pierwszego bramkarza. 5 czerwca 2019 ogłoszono, iż Buffon opuści klub wraz z wygaśnięciem kontraktu^[2]. 4 lipca 2019 przeszedł testy medyczne i powrócił do Juventusu po ponad rocznej przerwie z rocznym kontraktem. 11 maja 2021 roku bramkarz ogłosił, że nie przedłuży kontraktu ze Starą Damą i odejdzie z klubu po zakończeniu sezonu^[3].

17 czerwca tego samego roku Parma ogłosiła zakontraktowanie Buffona^[4], który do 2023 rozegrał w niej 43 mecze.

2 sierpnia 2023 roku oficjalnie ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej^[5][6].

• Puchar UEFA: 1998/1999
• Puchar Włoch: 1998/1999
• Superpuchar Włoch: 1999

• Mistrzostwo Włoch: 2001/2002, 2002/2003, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2019/2020
• Mistrzostwo Serie B: 2006/2007
• Puchar Włoch: 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2020/2021
• Superpuchar Włoch: 2002, 2003, 2012, 2013, 2015, 2020

• Mistrzostwo Francji: 2018/2019
• Superpuchar Francji: 2018

• Mistrzostwo Świata: 2006
• Wicemistrzostwo Europy: 2012
• Mistrzostwo Europy U-21: 1996
• Mistrzostwo Igrzysk śródziemnomorskich: 1997
• Wicemistrzostwo Europy U-17: 1993
• 3. miejsce w Pucharze Konfederacji: 2013

• Złota Piłka „France Football” (2. miejsce): 2006^[7]
• Bravo Award: 1999^[8]
• Golden Foot: 2016^[9]
• FIFA 100: 2004^[10]
• Piłkarz sezonu w Juventusie: 2015/2016^[11]
• Najlepszy bramkarz wszechczasów według IFFHS: 1987–2020^[12]
• Najlepszy bramkarz 25-lecia według IFFHS: 1987–2012^[13]
• Klubowy piłkarz roku UEFA: 2002/2003^[14]
• Klubowy bramkarz roku UEFA: 2002/2003^[15]
• Bramkarz sezonu Serie A: 1999, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2008, 2012, 2014, 2015, 2016, 2017
• Najlepszy bramkarz w Europie: 2003, 2016, 2017
• Bramkarz Roku według IFFHS: 2003, 2004, 2006, 2007, 2017
• Bramkarz Roku według La Gazzetta dello Sport: 2007
• Bramkarz dekady na świecie według IFFHS: 2001–2010^[16]
• Bramkarz dekady na świecie według IFFHS (2. miejsce): 2011–2020^[17]
• Złote rękawice Mistrzostw Świata: 2006^[18]
• Drużyna Roku UEFA: 2003, 2004, 2006, 2016, 2017
• Drużyna roku na świecie według IFFHS: 2017^[19]
• Drużyna sezonu Ligi Mistrzów UEFA: 2014/2015^[20], 2016/2017^[21]
• Drużyna sezonu Ligi Europy UEFA: 2013/2014^[22]
• Drużyna sezonu European Sports Media: 2002/2003^[23], 2016/2017^[24]
• Drużyna gwiazd Mistrzostw Świata: 2006^[25]
• Drużyna gwiazd Mistrzostw Europy: 2008^[26], 2012^[27]
• Jedenastka Roku FIFA FIFPro: 2006, 2007, 2017^[28]

• Ufficiale Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 2006^[29]

Gianluigi Buffon wywodzi się ze sportowej rodziny. Jego matka Maria Stella Masocco była dyskobolką, natomiast ojciec Adriano sztangistą, a także dwie siostry Gigiego Veronica i Guendalina uprawiały sport – grały w siatkówkę. Oprócz Gianluigiego, bramkarzem w tej rodzinie był kuzyn jego dziadka – Lorenzo Buffon (zawodnik A.C. Milan w latach 1949–1959).

Życiową partnerką Buffona była czeska modelka Alena Šeredová, z którą ma dwóch synów – Louisa Thomasa (ur. 2007) i Davida Lee (ur. 2009). Po rozstaniu z Šeredovą w 2014 Buffon związał się z dziennikarką telewizyjną Ilarią D’Amico^[30], z którą w 2024 ożenił się^[31].

W 2008, tuż po swoich 30. urodzinach opublikował autobiografię Numero 1. Wspólnie z Roberto Perrone, bramkarz opowiedział o jego wszystkich „numerach pierwszych”: od najtrudniejszej parady do tej najważniejszej. Od debiutów w Serie A i w reprezentacji Włoch do największej radości – narodzin syna. Przyznał się także, że w przeszłości leczył się na depresję.

• Gianluigi Buffon w bazie National Football Teams (ang.)
• Gianluigi Buffon, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2021-12-06] .