HU-210 – Wikipedia, wolna encyklopedia

HU-210
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(6aR,10aR)-9-(hydroksymetylo)-6,6-dimetylo-3-(2-metylooktan-2-ylo)-6a,7,10,10a-tetrahydrobenzo[c]chromen-1-ol
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C25H38O3
Masa molowa	386,57 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	112830-95-2
PubChem	9821569
SMILES
	CCCCCCC(C)(C)C1=CC2=C([C@@H]3CC(=CC[C@H]3C(O2)(C)C)CO)C(=C1)O
InChI
	InChI=1S/C25H38O3/c1-6-7-8-9-12-24(2,3)18-14-21(27)23-19-13-17(16-26)10-11-20(19)25(4,5)28-22(23)15-18/h10,14-15,19-20,26-27H,6-9,11-13,16H2,1-5H3/t19-,20-/m1/s1
	InChIKey
	SSQJFGMEZBFMNV-WOJBJXKFSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia	141–142 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-02-15]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według europejskich kryteriów; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 0 0
	Podobne związki
Podobne związki	CP-55940
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce	środek odurzający grupy I-N
	Multimedia w Wikimedia Commons

HU-210 (Hebrew University 210) – organiczny związek chemiczny z grupy syntetycznych kannabinoidów. Po raz pierwszy otrzymany na Hebrew University przez Raphaela Mechoulama w 1988 roku. Jest substancją psychoaktywną, 100 do 800 razy bardziej aktywną od THC^[3], a efekty jego działania utrzymują się znacznie dłużej^{[potrzebny przypis]}. HU-210 stymuluje neurogenezę w rejonie hipokampu, jest to działanie odwrotne do alkoholu, heroiny, nikotyny i kokainy^[4]. Jest rozpuszczalny w wodzie.

Przypisy

↑ Raphael Mechoulam, Naftali Lander, Jamal Zahalka. Synthesis of the individual, pharmacologically distinct, enantiomers of a tetrahydrocannabinol derivative. „Tetrahedron: Asymmetry”. 1 (5), s. 315–318, 1990. DOI: 10.1016/S0957-4166(00)86322-3.
↑ HU-210 (nr H7909) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-02-13]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Marijuana and Medicine: Assessing the Science Base. Janet E. Joy, Stanley J. Watson, John A. Benson (redaktorzy). Waszyngton: National Academy Press, 1999, s. 44. ISBN 978-0-309-07155-0. [dostęp 2012-02-13].
↑ WenW. Jiang WenW. i inni, Cannabinoids promote embryonic and adult hippocampus neurogenesis and produce anxiolytic- and antidepressant-like effects, „Journal of Clinical Investigation”, 11, 115, 2005, s. 3104–3116, DOI: 10.1172/JCI25509, PMID: 16224541, PMCID: PMC1253627 .