Kannabichromen – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny | C21H30O2 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 314,46 g/mol | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Kannabichromen (CBC) – organiczny związek chemiczny z grupy fitokannabinoidów występujący w konopiach. Wykazuje podobieństwo strukturalne do innych kannainoidów (np. THC, THCV, CBD, CBN). Dowody sugerują, że to właśnie on może odpowiadać za przeciwzapalne, przeciwwirusowe i ogólnie przeciwbólowe działanie konopi. Nie zostało to jednak jeszcze oficjalnie potwierdzone[1]. Ma dwa stereoizomery.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Y. Gaoni, R. Mechoulam. Cannabichromene, a new active principle in hashish. „Chem. Commun.”, s. 20-21, 1966. Londyn. DOI: 10.1039/C19660000020. (ang.).