Insulina lispro – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Insulina lispro - analog insuliny ludzkiej o krótkim czasie działania. Jego preparat jest stosowany w postaci wstrzyknięć w leczeniu cukrzycy.

Modyfikacja dokonana w insulinie lispro w porównaniu z insuliną ludzką polega na zamianie miejscami aminokwasów proliny i lizyny, które znajdują się w pozycjach B28 i B29. Powoduje to powstawanie słabszych połączeń między cząsteczkami insuliny z tworzeniem dimerów czy heksamerów, co skutkuje szybszym wchłanianiem z tkanki podskórnej.

Profil farmakodynamiczny insuliny lispro charakteryzuje się szybszym i krótszym działaniem. Początek po 15 min od podania podskórnego, szczyt między 40-60 min, koniec po 3-5 godzinach.

Poza standardowym podawaniem za pomocą wstrzykiwaczy insulina lispro jest główną insuliną podawaną w pompach insulinowych.

• Humalog (Eli Lilly)^[1]
• Insulin Lispro Sanofi (Sanofi)^[2]
• Liprolog (Eli Lilly)^[3]

• insulina aspart
• insulina glulizynowa
• insulina detemir
• insulina glargine