Józef Pachla – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Pachla
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1915
Tarnawa Niżna

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1990
Warszawa

Obywatelstwo

polskie

Grób Józefa Pachli na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Józef Pachla (ur. 12 stycznia 1915 w Tarnawie Niżnej k. Lwowa, zm. 15 sierpnia 1990 w Warszawie[1]) – polski trener koszykówki, w tym reprezentacji Polski kobiet i mężczyzn. W młodości mistrz Polski w koszykówce.

Zawodnik

[edytuj | edytuj kod]

Sport rozpoczął uprawiać w klubie Metal Tarnów. Od 1935 był zawodnikiem Cracovii, z którą sięgnął po mistrzostwo Polski w koszykówce w 1938 oraz brązowy medal w 1937. W 1939 rozegrał dwa mecze w pierwszoligowej drużynie piłkarskiej Cracovii[1].

Trener

[edytuj | edytuj kod]

Został pierwszym trenerem męskiej reprezentacji Polski w koszykówce po II wojnie światowej. Poprowadził tę drużynę na mistrzostwach Europy w 1946, zajmując przedostatnie, dziewiąte miejsce, oraz w mistrzostwach Europy w 1947, zajmując szóste miejsce wśród czternastu drużyn[2]. Przygotowywał reprezentację do występu na Igrzyska Olimpijskie w 1948, ale wobec słabych wyników sparingów drużyna została wycofana z igrzysk[2]. W 1949 na stanowisku trenera reprezentacji zastąpił go Walenty Kłyszejko. Następnie w latach 1948-1952 trenował kobiecą drużynę Spójni Warszawa, z którą sięgnął czterokrotnie po mistrzostwo Polski (1948, 1949, 1951, 1952) i raz po wicemistrzostwo (1950)[3].

Od 1949 do 1972 był pracownikiem Katedry Gier Zespołowych Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie kierowanej przez Kłyszejkę. Od lat 50. prowadził kursy unifikacji metod szkolenia dla trenerów i instruktorów koszykówki[4]. Zainicjował w 1952 powstanie kobiecej sekcji piłki ręcznej AZS-AWF Warszawa i w 1953 poprowadził ją do mistrzostwa Polski w odmianie 11-osobowej w 1953[5].

W 1956 wspomagał jako trener obserwator Floriana Grzechowiaka w czasie kobiecych mistrzostw Europy[6]. Następnie w latach 1956-1957 przejściowo pracował z kobiecą kadrą koszykarek, ale bez występów w imprezach oficjalnych. Był kierownikiem działów metodyki szkolenia w Polskim Komitecie Olimpijskim, Polskiej Federacji Sportu, Głównym Komitecie Kultury Fizycznej i Turystyki (1962-1978). W latach 1973–1975 był kierownikiem wyszkolenia Polskiego Związku Kolarskiego[4].

Jego żoną była reprezentacyjna koszykarka Wanda Cichomska.

Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b A. Gowarzewski, M. Nowak, B. Szmel Cracovia. 100 lat prawdziwej historii
  2. a b K. Łaszkiewicz Polska koszykówka męska 1928-2004
  3. R. Pyjos, A. Pyjos 100 lat pod wiślackim koszem kobiet i mężczyzn, Kraków 2006
  4. a b http://www.wozkosz.pl/uploads/archiwum/Biuletyn%20WOZKosz.rtf
  5. Maria Rotkiewicz AZS-AWF Warszawa 1949-2009, wyd. Estrella, Warszawa 2014, s. 201-202
  6. Przegląd Sportowy, nr 64 z 31.05.1956
  7. PAMIĘTAJMY O TYCH, KTÓRZY JUŻ ODESZLI - GROBY POLONISTÓW. kspolonia.pl. [dostęp 2020-05-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]