Janusz Patrzykont – Wikipedia, wolna encyklopedia

Janusz Patrzykont
Pseudonim

Bajgiel

Data i miejsce urodzenia

9 maja 1912
Kramsk

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 1982
Poznań

Wzrost

172 cm

Kariera
Szkoła średnia

Państwowa Szkoła Budownictwa

Janusz Patrzykont (ur. 5 maja 1912 w Kramsku, zm. 9 grudnia 1982 w Poznaniu) – polski koszykarz, piłkarz ręczny, wioślarz, hokeista, reprezentant kraju w koszykówce, wielokrotny mistrz polski we wszystkich uprawianych dyscyplinach, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski.

Od 1930 był zawodnikiem AZS Poznań. Reprezentant Polski podczas igrzysk w Berlinie 1936. Jego kariera wiąże się z pierwszymi sukcesami polskiej koszykówki na arenie międzynarodowej. Należał do sławnej „Wielkiej Piątki”, która pokonała Łotwę, wówczas Mistrza Europy. W wieku 35 lat został trenerem AZS Poznań. Po zakończeniu kariery pozostał w Poznaniu, gdzie zmarł 9 grudnia 1982 roku. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu w Alei Zasłużonych (AZ-2-P-19)[1].

Grób Janusza Patrzykonta na Cmentarzu na Junikowie

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Koszykówka

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
Drużynowe
Reprezentacja

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

Piłka ręczna

[edytuj | edytuj kod]

Wioślarstwo

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrz Polski w kategorii KW-04 (1935)

Hokej na lodzie

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrz Polski (1933)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]