Język romansz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rumantsch dal Grischun

Obszar	Gryzonia (Szwajcaria)
Liczba mówiących	ok. 44 tys. (2017)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki italskie Języki romańskie Języki zachodnioromańskie Języki retoromańskie Język romansz
Status oficjalny
język urzędowy	Szwajcaria
UNESCO	3 zdecydowanie zagrożony↗
Ethnologue	2 prowincjonalny↗
Kody języka
ISO 639-1	rm
ISO 639-2	roh
ISO 639-3	roh
IETF	rm
Glottolog	roma1326
Ethnologue	roh
GOST 7.75–97	рет 560
WALS	rmc
SIL	RHE
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku retoromańskim Słownik języka retoromańskiego w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Zmiany zasięgu języka romansz

Zobacz multimedia związane z tematem: Język romansz

Język romansz (retorom. Rumantsch, fr. Romanche, niem. Bündnerromanisch, Rätoromanisch, Romanisch), znany też jako język retoromański – język obejmujący pięć grup dialektów retoromańskich, używanych w szwajcarskim kantonie Gryzonia: Sursilvan, Sutsilvan, Surmiran, Puter, Vallader.

Posługuje się nimi ok. 44 tys. osób (dane z 2017 r.). W 1938 r. język retoromański został uznany za jeden z języków państwowych Szwajcarii. W 1982 r. Heinrich Schmid z Zurychu, opracował szwajcarski standard języka retoromańskiego (Rumantsch grischun), łącząc elementy różnych dialektów. Od 1996 r. standard ten pełni funkcję języka urzędowego. „Język retoromański w wersji Rumantsch Grischun został uznany za język oficjalny do kontaktów z ludnością retoromańską”^[1].