Jarosław Łaski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarosław Łaski
Herb
Korab
Rodzina

Łascy

Data śmierci

1521

Żona

1. NN z rodu Lanckorońskich
2. Zuzanna z Bąkowej Góry

Jarosław Łaski (zm. 1521) – wojewoda łęczycki, wojewoda sieradzki, poseł na Sejm walny, poseł królewski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Andrzeja Łaskiego, brat przyrodni Jana Łaskiego,[1] kanclerza królestwa i prymasa Polski. Karierę rozpoczął od stanowiska wojskiego mniejszego sieradzkiego (1488), później został wojskim sieradzkim.

Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku[2]. Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[3]. Podpisał dyplom elekcji Zygmunta I Starego na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego[4] na sejmie w Piotrkowie 8 grudnia 1506 roku[5].

Był dwukrotnie żonaty[6], po raz drugi z Zuzanną z Bąkowej Góry [7]. Przeciw małżeństwu zaprotestował krewny, sekretarz królewski Piotr z Bnina. W 1487 sąd królewski uznał małżeństwo za ważne. W 1493 roku był wybrany posłem na pierwszy dwuizbowy sejm walny w Piotrkowie z województwa sieradzkiego. W 1497 roku stawił się na wezwanie króla Jana Olbrachta i wziął udział w pospolitym ruszeniu. W 1502 roku ponownie został posłem na Sejm koronacyjny Aleksandra Jagiellończyka. W 1503 był posłem od króla Aleksandra Jagiellończyka do księcia mazowieckiego Konrada. W 1505 roku był posłem na sejm w Radomiu, gdzie uchwalono Statuty Łaskiego[8] W 1506 roku został wojewodą łęczyckim. W 1507 roku wziął udział w nadaniu przywilejów dla miasta Warty. Powiększył dobra Łaskich w okolicy Łasku. Nabył okoliczne wsie, wykupił w 1508 roku za zgodą króla Zygmunta zastawione wsie królewskie. Za zasługi otrzymał w roku 1509 od Zygmunta Starego dom w Piotrkowie Trybunalskim. W 1511 roku wziął udział w Sejmie w Piotrkowie. W tym samym roku objął urząd wojewody sieradzkiego. W 1518 roku wziął udział w Sejmie. Był starostą i zawiadowcą zamku w Łowiczu (z nadania prymasa Polski, swojego brata Jana Łaskiego).

Z drugiego małżeństwa miał siedmioro dzieci, cztery córki i trzech synów.

Synowie stali się znanymi osobistościami: Hieronim, Jan, Stanisław.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Włodzimierz Dworzaczek, Jan Łaski, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII, Wrocław-Warszawa-Kraków 1973, s. 229.
  2. Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 359.
  3. Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 138.
  4. Ludwik Finkel, Elekcya Zygmunta I. Sprawy dynastyi Jagiellońskiej i Unii Polsko-Litewskiej, Kraków 1910, s. 215.
  5. Corpus iuris Polonici. Sectionis 1, Privilegia, statuta, constitutiones, edicta, decreta, mandata regnum Polniae spectantia comprehendentis. Vol. 3, Annos 1506-1522 continentis, Kraków 1906, s. 10-11.
  6. Pierwsza żona nieznana z nazwiska z rodu Lanckorońskich
  7. Wdowa po Michale z Rossoszycy, córka Zbigniewa kasztelana Rozpierskiego
  8. Wacław Uruszczak: SEJM W RADOMIU I KONSTYTUCJA NIHIL NOVI Z 1505 ROKU. [dostęp 2010-11-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Rusin: Ród Łaskich. Łask: Urząd Miasta i gminy w Łasku, 1990.