Jan Sierakowski (1498–1589) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | 1498 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1589 |
Marszałek Sejmu | |
Okres | od 1548 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | (pierwszy sprawujący urząd) |
Następca |
Jan Sierakowski herbu Ogończyk (ur. 1498, zm. 1589 w Kłodawie) – wojewoda łęczycki w latach 1569–1589, kasztelan kaliski w latach 1566–1568, kasztelan śremski w latach 1555–1557, kasztelan lądzki w latach 1557–1566, podkomorzy kaliski w latach 1553–1555, referendarz koronny w latach 1552–1566, wojski inowrocławski w latach 1544–1553, starosta przedecki w latach 1556–1576[1], marszałek izby poselskiej sejmu piotrkowskiego 1548 roku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzony jako syn Wacława, chorążego brzeskokujawskiego. Protoplasta rodu Sierakowskich herbu Ogończyk. Dworzanin konny Zygmunta II Augusta w 1548 roku. W roku 1548 marszałek izby poselskiej, referendarz koronny, od 1563 do 1566 kasztelan kaliski, następnie wojewoda łęczycki. Używany do komisji w Prusach Królewskich, brał czynny udział w komisji Karnkowskiego do Gdańska (1568–1570). Zasłynął jako jeden z bojowników "egzekucji" i przywódców tzw. "wojny kokoszej". Występował przeciwko władzy sądowej biskupów. Na sejmie roku 1548 sprzeciwiał się małżeństwu Zygmunta II Augusta z Barbarą Radziwiłłówną. Trukczaszy i dworzanin królowej Barbary w latach 1548–1551.
Poseł na sejm krakowski 1536/1537 roku, sejm piotrkowski 1548 roku, sejm piotrkowski 1550 roku sejm piotrkowski 1552 roku z województwa brzeskokujawskiego i województwa inowrocławskiego[2]. Poseł łęczycki na sejm 1558/1559 roku[3]. Był członkiem komisji do rewizji królewszczyzn na sejmie 1563/1564 roku[4]. Podpisał dyplom elekcji Henryka III Walezego[5].
Miał syna Stanisława (1534–1596), kasztelana lędzkiego i 4 córki. Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku[6]. Był uczestnikiem zjazdu w Łowiczu 23 lipca 1572 roku[7]. Podpisał konfederację warszawską 1573 roku[8]. W 1575 roku w czasie wolnej elekcji głosował na cesarza Maksymiliana II Habsburga[9].
Córka jego Anna (zmarła po 1605), zamężna za Jana Szamowskiego, kasztelana brzezińskiego. Pozostawili po sobie pięcioro dzieci[10].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Ważniejsze utwory
[edytuj | edytuj kod]- Posłów ziemskich ze wszystkiej Korony pierwsze witanie Króla J. M. Zygmunta Augusta na sejmie piotrkowskim A. D. 1548, wyd.: Pamiętnik Sandomierski, t. 2 (1830), s. 171-186; M. Wiszniewski Historia literatury polskiej, t. 9, Kraków 1857; A. Małecki Wybór mów staropolskich, Kraków 1860; J. Szujski "Diariusze sejmów koronnych 1548, 1553 i 1570 r.", Scriptores Rerum Polonicarum, t. 1 (1872), s. 161 nn., tekst poprawny, (w skrócie przytoczył tę mowę S. Orzechowski: Annales...)
- Compendium statutorum, powst. 1554, wyd. B. Ulanowski, S. Kutrzeba "Układ prawa polskiego z r. 1554", Kraków 1897–1926, Archiwum Komisji Prawniczej PAU, t. 6
Listy i materiały
[edytuj | edytuj kod]- Od Stefana Batorego, dat. w Warszawie 6 sierpnia 1576, wyd. I. Polkowski "Sprawy wojenne króla Stefana Batorego. Dyjaryjusze, relacyje, listy i akta z lat 1576-1586", Kraków 1887, Acta Historica Res Gestas Poloniae Illustrantia, t. 11
Utwory o autorstwie niepewnym
[edytuj | edytuj kod]- Deliberacje o królu, panach, radzie i urzędnikach, sejmie i bezkrólewiu, powst. około 1569, wyd. B. Ulanowski, S. Kutrzeba "Sześć broszur politycznych z XVI i początku XVII stulecia", Kraków 1921, BPP nr 76
- De interregno, powst. 1587, wyd. B. Ulanowski, S. Kutrzeba "Sześć broszur politycznych z XVI i początku XVII stulecia", Kraków 1921, BPP nr 76
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 290.
- ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 87, 105, 107, 110.
- ↑ Marek Ferenc, Dwór Zygmunta Augusta. Organizacja i ludzie, Oświęcim 2014, s. 229.
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Realizacja reform egzekucji dóbr 1563-1665. Sprawa zastawów królewszczyzn małopolskich, Warszawa 1984, s. 28.
- ↑ Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae. T.1 cz.1-2, Wilno 1758, s. 456.
- ↑ Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859. s. 87.
- ↑ Karol Sienkiewicz, Skarbiec historii polskiej. t. II, Paryż 1840, s. 25.
- ↑ Włodzimierz Budka, Kto podpisał konfederację warszawską 1573 R.?, w: Reformacja w Polsce. R.1 1921 nr 4, s. 318.
- ↑ Ewa Dubas-Urwanowicz, Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta, Białystok 1998, s. 294
- ↑ Sławomir Leitgeber , Polska szlachta i jej herbi, t. 4, sek. 7, s. 2-4, OCLC 865794691 [dostęp 2024-01-18] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924–1927)
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934–1939)
- Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 3 Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1965, s. 234