Kazimierz Morawski (1929–2012) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kazimierz Morawski

Pełne imię i nazwisko	Kazimierz Bazyli Jerzy Wojciech Morawski
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1929 Mała Wieś
Data i miejsce śmierci	29 października 2012 Zalesie Dolne
Członek Rady Państwa
Okres	od 26 maja 1982 do 19 lipca 1989
Przynależność polityczna	Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne
Prezes Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego
Okres	od 1974 do 1989
Przynależność polityczna	Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne
Poprzednik	Zygmunt Filipowicz
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Bazyli Jerzy Wojciech Morawski (ur. 6 czerwca 1929 w Małej Wsi, zm. 29 października 2012 w Zalesiu Dolnym) – polski dziennikarz i polityk, poseł na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji. Członek Rady Państwa (1982–1989).

Syn Tadeusza z rodu Morawskich herbu własnego i Julii z książąt Lubomirskich herbu Drużyna^[1], brat Zdzisława. Studiował krótko na Uniwersytecie Poznańskim. Ukończył Akademię Nauk Politycznych w Warszawie. Bezpartyjny, był współzałożycielem Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego od 1957, następnie Unii Chrześcijańsko-Społecznej od 1989. W ChSS w latach 1966–1989 był członkiem Zarządu Głównego, w okresie 1968–1974 sekretarzem generalnym ZG stowarzyszenia, w latach 1974–1989 prezesem. Po przekształceniu ChSS w UChS (1989) był prezesem i członkiem Zarządu Krajowego UChS.

Od 1951 pracował w Agencji Prasowo-Informacyjnej, w latach 1952–1956 dziennikarz w „Słowie Powszechnym”, w latach 1956–1962 zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Za i Przeciw”, w latach 1962–1965 korespondent „Za i Przeciw” przy Soborze Watykańskim II, w latach 1978–1983 redaktor naczelny tygodnika.

W latach 1976–1989 poseł na Sejm PRL VII, VIII i IX kadencji, przewodniczący Koła Posłów ChSS w Sejmie VII, VIII i IX kadencji (do stycznia 1989), następnie Koła (Klubu) Posłów UChS (od stycznia do czerwca 1989). W latach 1977–1983 członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1982–1989 członek Rady Państwa^[2]. W latach 1982–1989 członek władz Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. Członek prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON w 1982^[3], w 1983 został członkiem Rady Krajowej PRON^[4].

W latach 1963–1983 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, jako TW „Mariusz” (IPN BU 001043/3945)^[5].

Od 1974 uczestniczył w pracach międzynarodowego kierownictwa Chrześcijańskiej Konferencji Pokojowej. W 1983 wybrany na wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Był także członkiem Prezydium Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną Polonia.

Założyciel w 1995 i przewodniczący Rady Fundatorów Fundacji Ekumenicznej „Tolerancja” przyznającej medale „Zasłużony dla Tolerancji”. Pełnił funkcję prezesa zarządu Ars Christiana Sp. z o.o.

Od 2000 doradca prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego ds. mniejszości narodowych. W związku z opublikowanymi w „Gazecie Polskiej” zarzutami udziału w nagonce antysemickiej w 1968, w marcu 2001 złożył rezygnację ze stanowiska. Kazimierz Morawski nie zgodził się ze stawianymi mu zarzutami, zaprzeczył publikacjom w „GP” i oświadczył, że cała jego społeczno-polityczna działalność służyła idei tolerancji, poszanowania dla wszelkich odmienności, a także budowania zrozumienia i przyjaźni polsko-żydowskiej^[6].

Członek lóż Wielkiego Wschodu Polski.

Został pochowany w Belsku Dużym koło Grójca.

Odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Złotym Wielkim Medalem (Grande Médaille D’Or) francuskiego odznaczenia Mérite Philantropique, Wielką Gwiazdą Orderu św. Włodzimierza od Patriarchy Moskwy oraz Orderem św. Marii Magdaleny od Kościoła Prawosławnego w Polsce.

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 865
• A. Kępiński, Z. Kilar, Kto jest kim w Polsce – inaczej, część II, Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1986, s. 357