Ludomir Stasiak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludomir Stasiak

Data i miejsce urodzenia	3 października 1919 Góry
Data śmierci	5 października 2001
Sekretarz Rady Państwa
Okres	od 27 czerwca 1969 do 2 kwietnia 1980
Przynależność polityczna	Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Julian Horodecki
Następca	Edward Duda
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludomir Stasiak, ps. Cezary (ur. 3 października 1919 w Górach, zm. 5 października 2001) – polski ekonomista i działacz ruchu ludowego. Poseł na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, sekretarz Rady Państwa (1969–1980).

Pochodził z chłopskiej rodziny Stanisława i Róży^[1]. W 1955 ukończył Instytut Kształcenia Kadr Naukowych w Warszawie. Był wieloletnim działaczem partii ludowych, należał do Stronnictwa Ludowego i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, a także do władz partyjnych, w latach 1944–1945 członek Zarządu Głównego SL, w latach 1945–1949 członek Rady Naczelnej SL, w latach 1949–1980 członek Naczelnego Komitetu (początkowo Naczelnego Komitetu Wykonawczego) ZSL, w latach 1950–1973 członek prezydium NKW ZSL, w latach 1950–1954 i 1956–1969 sekretarz NKW i NK ZSL, a w latach 1962–1964 wiceprzewodniczący Sekretariatu NK ZSL.

Podczas wojny był w ruchu oporu (Bataliony Chłopskie), po wyzwoleniu działał w wiejskich organizacjach młodzieżowych, był m.in. sekretarzem i skarbnikiem zarządu głównego Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i sekretarzem Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej. W 1947 wiceprezes Komitetu Demokratyzacji „Wici”.

W latach 1969–1980 sekretarz Rady Państwa. Był posłem na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1952–1985), w latach 1980–1985 przewodniczył Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (w 1984 „gospodarkę terenową” zastąpiono w nazwie komisji „gospodarką przestrzenną”).

W latach 1958–1981 członek Prezydium i sekretarz Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Od 1969 członek Zarządu Głównego^[2], a w latach 1979–1990 członek prezydium Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C37-9-3)^[3].

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (6 kwietnia 1955)^[4]
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy (13 września 1946)^[5]
• Krzyż Partyzancki
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)^[6]
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)^[7]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (10 stycznia 1955)^[8]
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[9]
• Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 1976)^[10]
• Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (Związek Radziecki, 1985)
• Medal „40. rocznicy Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką” (Czechosłowacja, 1985)
• inne odznaczenia polskie i zagraniczne

• A. Mazur, Order Krzyża Grunwaldu, Wydawnictwo MON, Warszawa 1988.
• T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991.
• VI Kongres ZBoWiD Warszawa 7–8 maja 1979, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1979.
• VII Kongres ZBoWiD, Wydawnictwo ZG ZBoWiD, Warszawa 1985.
• Leksykon Historii Polski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1995.
• „Za Wolność i Lud”, nr 21 (1118), s. 5.