LEW EL11 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Producent | |
---|---|
Lata budowy | 1952-1966 |
Wymiary | |
Masa służbowa | 6 t |
Napęd | |
Trakcja | elektryczna |
Napięcie zasilania | 220 V |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc ciągła | 24 kW |
Prędkość konstrukcyjna | 20 km/h |
EL11 – lokomotywa elektryczna produkowana w latach 1952-1966 dla kolei przemysłowych[2]. Wyprodukowano 80 lokomotyw przemysłowych, dwa elektrowozy zachowano jako eksponaty[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marian Sommer: Elektrolokomotive LEW EL 11. [dostęp 2015-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (niem.).
- ↑ Klaus Trültzsch: Lokfabrik Elektrolok EL11. (niem.).
- ↑ Jens Merte: Museal erhaltene Lokomotiven LEW. (niem.).